«Κατ’ αρχήν να εκφράσω τη λύπη μου για την απώλεια του λογοτέχνη, Διονύση Φλεμοτόμου. Με την παρουσία του και το πολιτιστικό του έργο τίμησε τον τόπο μας.

Σε ό,τι αφορά το πρόβλημα που δημιουργήθηκε με το νερό, εξέφρασα την άποψή μου στα κοινωνικά δίκτυα, γιατί αυτό πιστεύω ότι πρέπει να κάνει κάθε πολίτης που κατέχει τη γνώση για διάφορα θέματα.

Όλο αυτό που έγινε με το πετρέλαιο ήταν τύχη. Φαντάζεστε τι θα συνέβαινε αν το πρόβλημα προέκυπτε μεσούσης της καλοκαιρινής περιόδου; Μπορείτε να σκεφτείτε την αρνητική προβολή που θα είχε η Ζάκυνθος από τα εγχώρια και διεθνή ΜΜΕ; Η δυσφήμιση του νησιού μας θα ήταν τεράστια.

Υπάρχει ευρωπαική οδηγία που λέει ότι οι αγωγοί της ύδρευσης πρέπει να είναι πάνω από αυτούς των ομβρίων υδάτων και όχι από κάτω. Δυστυχώς, στη Ζάκυνθο δεν το εφαρμόζουμε αυτό.

Το 2016, επί προεδρίας στη ΔΕΥΑΖ του Άκη Κοντονή, είχε γίνει συμφωνία με τον αείμνηστο Αντιπεριφερειάρχη, Λευτέρη Νιοτόπουλο, μαζί με τον αγωγό της υδροδότησης στη Φιλικών να περάσει και εκείνος της αποχέτευσης και μάλιστα είχαν βρεθεί οι σχετικές χρηματοδοτήσεις.

Είμαστε στο 2024 και επί θητείας Νικήτα Αρετάκη έγιναν εγκληματικές ενέργειες. Ο τέως Δήμαρχος καθυστέρησε να υπογράψει ώστε ο ανάδοχος που είχε δώσει τη μεγαλύτερη έκπτωση να αρχίσει τις εργασίες, με συνέπεια να δώσει το έργο στον τέταρτο κατά σειρά εργολάβο που είχε καταθέσει τη μικρότερη έκπτωση και είναι γνωστά τα όσα επακολούθησαν με τη ζημιά στο γιοφύρι!

Δεν αρκεί αυτό που γίνεται στην παρούσα φάση. Οι αρμόδιοι πρέπει άμεσα να βρουν πιστώσεις για να περάσει το αποχετευτικό δίκτυο μαζί με την αντικατάσταση του αγωγού υδροδότησης και φυσικά να αποκαταστήσουμε και τα όμβρια ύδατα.

Το πρόβλημα δεν σταματάει στη Φιλικών. Χρειάζεται ένας συνολικότερος σχεδιασμός για την υδροδότηση στη Ζάκυνθο, γιατί η ποιότητα του νερού που λαμβάνουμε είναι απαράδεκτη.

Πληρώνουμε κάθε χρόνο 100 εκ. ευρώ για να αγοράζουμε εμφιαλωμένα νερά. Με τα χρήματα αυτά θα μπορούσαμε να αλλάξουμε όλα τα διάτρητα δίκτυα και να φτιάξουμε και φράγματα για να συλλέγουμε το βρόχινο νερό.

Εάν επαναπαυθούμε ότι από τη Δευτέρα θα πάρουμε ξανά νερό από τον συγκεκριμένο αγωγό, θα έχουμε κάνει ένα μεγάλο λάθος.

Στον τόπο μας χρειάζεται συναίνεση και συσπείρωση. Να μη χτυπάμε με βόλια ο ένας τον άλλον. Οι πολίτες από την άλλη πρέπει να κάνουν υπομονή, όπως έγινε το 1953 που η Ζάκυνθος έζησε μια καταστροφή με την σεισμοπυρκαγιά.

Το 1999 κάναμε το έργο της αποχέτευσης στην πόλη με τη Δημοτική Αρχή του Γιάννη Αγαλιανού. Μπορεί οι συμπολίτες μας να μην μας ψήφισαν και να μην μας έδωσαν μια δεύτερη θητεία, ωστόσο χαίρομαι που έχουν αποχέτευση στα σπίτια και στις επιχειρήσεις τους.

Αν δεν το κάναμε αυτό, τα ντεπόζιτα στον Άγιο Λάζαρο θα συνέχιζαν να είχαν λύματα, όπως και αυτά της Αγίας Τριάδας. Λέω στη νέα Δημοτική Αρχή να μην κοιτάξει το πολιτικό κόστος και να κάνει πράγματα για να πάει μπροστά το νησί…».