«Ο υπουργός Τουρισμού και η κυβέρνηση έχουν ευθύνη για όσα δεν έγιναν στο Ναυάγιο. Είδα την ανακοίνωση του κ. Αρετάκη, ο οποίος είναι κατ’ επάγγελμα ψεύτης.

Αν τα πράγματα στο Ναυάγιο ήταν καλά, όπως λέει, είναι ξεκάθαρο πως δεν θα υπήρχε παρέμβαση του κράτους. Οι διαπιστώσεις του Δημάρχου για τα προβλήματα και τις ελλείψεις, αφορούν τον εαυτό του και καταδεικνύουν τις δικές του ευθύνες.

Ο χώρος του πλατώματος εξάλλου, δεν είναι στην αρμοδιότητα της Επιτροπής, αλλά σε αυτή του Δήμου. Επίσης του λέω πως ανομία… στο μηδέν δεν υπάρχει, γιατί δεν εκταμιεύθηκε ούτε ένα ευρώ.

Από το 1981 δεν έχει γίνει τίποτα στο Ναυάγιο. Ο κ. Αρετάκης αγνόησε επιδεικτικά την ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για συγκρότηση φορέα διαχείρισης του Ναυαγίου από το Δήμο.

Ήρθε μετά το κράτος και ενώ στην αρχή ο κ. Θεοχάρης προωθούσε τη σύσταση Ανώνυμης Εταιρείας, μέσα σε μια νύχτα ο κ. Κικίλιας το άλλαξε αυτό και συγκροτήθηκε η Επιτροπή, στην οποία και συμμετείχα γιατί πίστεψα πως η Πολιτεία είναι σοβαρή και θα γινόταν κάποια πράγματα.

Ο ρόλος της Επιτροπής ήταν γνωμοδοτικός. Υπήρχε μελέτη από το Νοέμβριο για να λάβουν χώρα παρεμβάσεις, όμως αυτές ποτέ δεν δημοπρατήθηκαν.

Διαπιστώσαμε όλα τα μέλη της Επιτροπής από τον Νοέμβριο και ύστερα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά στη λειτουργία μας. Παίρναμε τηλέφωνο την πρόεδρο και μας έλεγε πως έχει δουλειά και δεν μπορεί να ασχοληθεί. Ζητήσαμε να γίνει έκτακτη συνεδρίαση, ώστε να καταγραφούν οι ανησυχίες μας.

Δεν έχει γίνει ακόμη δεκτή η παραίτησή μας από την Επιτροπή. Μάλιστα δεχθήκαμε κι ένα email με το οποίο μας ζητείται να υπογράψουμε τα πρακτικά της προηγούμενης συνεδρίασης.

Ο κ. Λέκκας δεν είναι η πρώτη φορά που αλλάζει άποψη. Το ίδιο είχε συμβεί και τον Σεπτέμβριο που είχε γίνει η κατολίσθηση. Είναι πρόεδρος του ΟΑΣΠ και τον σεβόμαστε, όμως πρέπει να πω ότι μέχρι τώρα δεν έχει κάνει κάποια σοβαρή μελέτη για το Ναυάγιο.

Δεν το δέχομαι ότι ο τουρισμός στη Ζάκυνθο θα κρέμεται από την άποψη ή από μία αυτοψία του κ. Λέκκα. Το Ναυάγιο γνωρίζουμε πως είναι μια επικίνδυνη περιοχή από τη φύση της. Δεν πρέπει να γίνει ένας χώρος αυτοκτονιών. Συμφέροντα δεν αφήνουν τον τόπο να πάει μπροστά.

Για να παραμείνω μέλος στην Επιτροπή, θέτω μια προϋπόθεση: Να πάρουμε συγκεκριμένη δέσμευση πως τα έργα που έχουν προβλεφθεί θα δημοπρατηθούν και στην περιοχή θα υπάρξει η απαιτούμενη ασφάλεια.

Θέλω να πω και κάτι τελευταίο: Στην Επιτροπή του Ναυαγίου δεν συμμετείχα ούτε για να ανέβω πολιτικά ούτε για να πλουτίσω. Τίποτα από τα δύο δεν έχω ανάγκη. Έλαβα μέρος για να γίνουν πέντε πράγματα. Τον επισκέπτη δεν τον ενδιαφέρει ποια θα είναι η κυβέρνηση στη χώρα μας και ποια θα είναι τα μέλη μιας Επιτροπής. Το μόνο που τον νοιάζει είναι η ασφαλής περιοχή και εκεί πρέπει να στοχεύσουμε…».