«Όταν πηγαίνω στο εξωτερικό και μετά από λίγες ημέρες πρέπει να επιστρέψω στη Ζάκυνθο, στεναχωριέμαι. Βλέπω ότι αλλού έχουν λύσει βασικά προβλήματα που είναι αυτονόητα. Μέχρι σήμερα η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν έχει πράξει τα δέοντα για τη σωστή ανάπτυξη του νησιού μας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το αποχετευτικό δίκτυο Πλάνου, το οποίο φτιάχτηκε με χρήματα των επιχειρηματιών το 2000. Συνδέθηκαν όλα τα ξενοδοχεία της περιοχής και όλα αυτά τα χρόνια δεν έχει σπάσει μια σωλήνα.

Παρά το γεγονός ότι η ΔΕΥΑΖ εισπράττει τέλη αποχέτευσης, εξακολουθεί να θεωρεί πως το έργο δεν έγινε με τις σωστές προδιαγραφές και στην ουσία δεν το «αναγνωρίζει», αν και αυτό έγινε με μελέτη και τεχνικά δελτία.

Αυτά τα έργα έπρεπε να τα εκτελεί το κεντρικό κράτος, που εισπράττει εκατομμύρια ευρώ από τον τουρισμό της Ζακύνθου. Είμαστε ο τρίτος προορισμός στην Ελλάδα σε αφίξεις και εν τούτοις τα λεφτά που δίνουμε δεν επιστρέφουν σε εμάς με ανταποδοτικά έργα. Δεν φταίει πάντα η Τοπική Αυτοδιοίκηση για όλα αυτά, αν και στο παρελθόν υπήρξαν πολιτικές σκοπιμότητες.

Τα μηνύματα για τη φετινή τουριστική χρονιά είναι πολύ καλά. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα ενοικιαζόμενα δωμάτια είναι ότι άλλαξε η νομοθεσία και πλέον για τις κολυμβητικές δεξαμενές υπεύθυνος δεν είναι ο ιδιοκτήτης του κάθε καταλύματος.

Αυτό σημαίνει ότι χρειαζόμαστε ναυαγοσώστες. Αυτή η ειδικότητα όμως στην Ελλάδα είναι σπάνια. Υπάρχουν 40.000 ενοικιαζόμενα στη χώρα μας και είναι αδύνατον να καλύψουμε αυτή την προϋπόθεση, διότι και οι ναυαγοσωστικές σχολές είναι ελάχιστες.

Επίσης οι ιδιοκτήτες ενοικιαζομένων δωματίων από το 2004 έχουν να μπουν στον Αναπτυξιακό Νόμο. Δύσκολο είναι να πάρουμε και δάνεια, λόγω των συνεχόμενων αυξήσεων στα επιτόκια, ενώ οι επιστρεπτέες που δόθηκαν ήταν πολύ μικρές αφού βασικό κριτήριο ήταν ο τζίρος των προηγούμενων ετών.

Τα ενοικιαζόμενα δωμάτια ήταν πάντοτε ένα συμπληρωματικό εισόδημα για τους οικογενειάρχες και θα πρέπει να στηριχτούν περισσότερο από το κράτος…».