«Οι κάδοι απορριμμάτων είναι μονίμως ξεχειλισμένοι σε γειτονιές της πόλης και συγκεκριμένα πάνω από την Αλεξάνδρου Ρώμα, αλλά και στην οδό Φιλιτά.

Από το 2017 που τα σκουπίδια είχαν μείνει στους δρόμους, έχει γίνει μια ανεπαρκής χωροθέτηση των κάδων και σε ορισμένα σημεία είναι συγκεντρωμένοι πολλοί από αυτούς και όλοι οι πολίτες πηγαίνουν εκεί τα σκουπίδια τους, δημιουργώντας ένα αντιαισθητικό φαινόμενο.

Μόλις τελειώσει η τουριστική περίοδος πρέπει να γίνει μια συζήτηση για να μην επαναληφθούν τα ίδια το 2025, ενώ πρέπει κάποια στιγμή να δούμε και την υπογειοποίηση των κάδων, όπως συμβαίνει σε όλες τις σύγχρονες πόλεις του κόσμου.

Ούτε και με το νερό είμαστε ικανοποιημένοι. Βλέπουμε υδροφόρες να πηγαίνουν νερό σε τουριστικές επιχειρήσεις και εμείς ξεροσταλιάζουμε για λίγο νερό.

Γύρω στις 20 περιοχές της Ελλάδος αντιμετωπίζουν πρόβλημα με τη λειψυδρία και μάλιστα κάποιες από αυτές έχουν μπει σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Στη Ζάκυνθο τα πράγματα είναι διαφορετικά, διότι διαχειριζόμαστε με λάθος τρόπο τους υδάτινους πόρους.

Νερό έχουμε στο νησί και κάποιοι το εκμεταλλεύονται με ιδιωτικές γεωτρήσεις, ενώ το άλλο 50% χάνεται. Η αφαλάτωση μπορεί να μας δώσει ποιοτικό νερό, όχι όμως περισσότερες ποσότητες.

Η «καραμέλα» της αφαλάτωσης πρέπει να αφορά νησιά, όπως η Σέριφος και η Σύμη. Όχι τη Ζάκυνθο.

Και για να μην μας παρεξηγούν δεν λέμε να μην έρθουν κονδύλια στο νησί, αλλά ότι η αφαλάτωση είναι το τελευταίο βαγόνι του τρένου. Πρέπει να προηγηθούν άλλες ενέργειες. Εξάλλου, κάτι τέτοιο ανέφεραν και οι μελετητές του μάστερ πλαν της ΔΕΥΑΖ.

Το γεγονός ότι δεν προσκαλείται ο Σύλλογος Διπλωματούχων Μηχανικών στις συσκέψεις για τα σοβαρά προβλήματα του τόπου, είναι κάτι που μας λυπεί. Να πω όμως, ότι το ίδιο συμβαίνει με τους Συλλόγους των γιατρών, των δικηγόρων, κάποιων επιχειρηματιών και των λογιστών.

Έπρεπε οι Αρχές μας να καλούν τα εκλεγμένα μέλη των φορέων και των Συλλόγων και στη συνέχεια αυτοί να κουβεντιάζουν με τα υπόλοιπα μέλη και να καταθέτουμε ολοκληρωμένες προτάσεις.

Να ανοίξει η συζήτηση στη Ζάκυνθο για τα κρίσιμα θέματα του κυκλοφοριακού και της κατάληψης των κοινόχρηστων χώρων. Υπάρχουν τραπεζοκαθίσματα ακόμη και δίπλα σε μνημεία. Η απόσταση δεν είναι ούτε μισό μέτρο και αυτό είναι απαράδεκτο.

Συγχαίρω την παλαιά Φιλαρμονική Κέρκυρας και τους «Τραγουδιστάδες» για την όμορφη εκδήλωση που παρουσίασαν στην πλατεία Σολωμού και προτείνω να αξιοποιηθεί στη Ζάκυνθο το Μουσικό Σχολείο, το οποίο είναι απαραίτητο να παρουσιάζει τη δουλειά του, σε συνεργασία με τον Δήμο και την Περιφέρεια.

Να γίνονται εκδηλώσεις του Μουσικού Σχολείου σε σημεία, όπως τα δέντρα του Άμμου και η πλατεία του Κατασταρίου, για να βλέπουν οι συμπολίτες μας πως υπάρχει στο νησί μουσικό φυτώριο.

Το κουβέντιασα το θέμα αυτό τις προάλλες με τον καθηγητή μουσικής και πρώην Αντιδήμαρχο, κ. Άγγελο Σεβαστιάδη, και συμφώνησε πως αυτή η πρόταση πρέπει να υλοποιηθεί.

Σε ό,τι αφορά το Ναυάγιο και τις τηλεδιασκέψεις που γίνονται με τα υπουργεία, ως μηχανικός έχω συγκρατημένη αισιοδοξία γιατί βλέπω ότι εμπλέκονται πολλοί στο θέμα αυτό.

Το ΤΑΙΠΕΔ, τα Υπουργεία, ο Δήμος και πάει λέγοντας. Το μόνο που έχει το ελληνικό δημόσιο είναι η γραμμή του αιγιαλού και η παραλία στην οποία βρίσκεται το πλοίο «Παναγιώτης». Τι ακριβώς θα διαχειριστεί ο Δήμος;

Εκτός από τη συντήρηση του πλοίου «Παναγιώτης», σημαντικό θα είναι αν ο Δήμος συντάξει μια μελέτη για τη δημιουργία θεματικού πάρκου και την ανάδειξη του φυσικού κάλλους της περιοχής σε συνδυασμό με την θέαση. Να μπορεί ο τουρίστας να βλέπει το ηλιοβασίλεμα και όχι μόνο.

Το πλοίο να είναι μέρος αυτού του πάρκου. Ο χρόνος μας πιέζει πολύ. Και αύριο να βγει η νομοθετική ρύθμιση και να περάσει στα χέρια του Δήμου, είναι απαραίτητο να χαραχθεί η γραμμή παραλίας και να πάμε στα 50 μέτρα.

Εύχομαι καλό υπόλοιπο καλοκαιριού σε όλους. Να είμαστε ήρεμοι, ψύχραιμοι και προσεκτικοί γιατί αυτές τις ημέρες το νησί μας θα δεχθεί πολύ κόσμο και θα είναι μια κρίσιμη περίοδος για το κυκλοφοριακό…».