«Είναι θλίψη για το νησί να λέμε τα ίδια και τα ίδια για πράγματα που, δυστυχώς, δεν γίνονται. Κουράζεστε και εσείς που τα λέτε, αλλά και εμείς που τα ακούμε.

Όλοι ξέρουμε τι γίνεται, αλλά κανείς δεν μιλάει. Θα σας το πω με έναν τίτλο: «Στη Ζάκυνθο όλα τα σκιάζει η φοβέρα και τα πλακώνει ο παπάς»!

Οι εκπρόσωποι των Θεσμών, που έχουν ψηφιστεί από τον λαό, φοβούνται τους εξωθεσμικούς. Αναρωτιέμαι γιατί ο Αντιπεριφερειάρχης, κ. Καποδίστριας, δεν προχωράει τα έργα στο πλάτωμα του Ναυαγίου; Ο Δήμος επίσης δεν τολμάει να κάνει πράγματα.

Έχουμε ξεπέσει οι Ζακυνθινοί. Πανηγυρίζουμε ότι κόβουμε τα χόρτα από τους δρόμους, όμως τα σκουπίδια που έρχονται στην επιφάνεια δεν τα βλέπει κανείς.

Η ορεινή Ζάκυνθος ταλαιπωρείται επί πολλά έτη από τα εκκλησιαστικά συμφέροντα. Η ατολμία είναι και συμμετοχή σε ό,τι δεν υλοποιείται.

Πολλές φορές ακόμη και από τα λεγόμενα του Βουλευτή, κ. Ακτύπη, αποκομίζω την αίσθηση πως η Ζάκυνθος δεν ανήκει στην Ελληνική επικράτεια.

Παλιά μας κυβερνούσε κάποιος Αρμοστής. Είμαστε αντιφατικοί και υποκριτές σε πολλά πράγματα. Όσοι δεν μπορούν να διοικήσουν σωστά τη Ζάκυνθο να παραδώσουν τα κλειδιά στην εκκλησία και να φύγουν.

Επιχείρησα κι εγώ να γίνει κάτι στο Ναυάγιο, όμως απέτυχα. Η όποια προσπάθεια κρίνεται πάντα από το αποτέλεσμα. Πήγαν να υλοποιηθούν πράγματα επί Υπουργίας στον Τουρισμό του κ. Χάρη Θεοχάρη, αλλά δεν προχώρησε τίποτα…».