Η κα. Τζίνα Πέττα, κάτοικος του νησιού που για δεκαετίες σήκωσε μόνη της μεγάλο μέρος του βάρους της φροντίδας των αδέσποτων, έκανε δηλώσεις στην εκπομπή του Γιώργου Αναγνωστόπουλου “Καλημέρα Ζάκυνθος“, παίρνοντας ξεκάθαρη θέση υπέρ της οικογένειας του μικρού Λίο και καταγγέλλοντας ταυτόχρονα τις τεράστιες ελλείψεις του Δήμου στο ζήτημα των ζώων. Όπως τόνισε, γνώριζε προσωπικά την οικογένεια, μίλησε με ανθρώπους που βρίσκονται δίπλα στη μητέρα και περιέγραψε μια οικογένεια που ζει πραγματικό «Γολγοθά», την ώρα που στα κοινωνικά δίκτυα «δικάζεται» από ανθρώπους που δεν γνωρίζουν ούτε τα γεγονότα ούτε την καθημερινότητά της.

Μίλησε για «ντροπή» απέναντι σε μια οικογένεια που, όπως υπογράμμισε, εδώ και χρόνια βοηθά ζώα εις βάρος του εισοδήματος, του χρόνου και της υγείας της.

Με ιδιαίτερη συγκίνηση αναφέρθηκε στο ίδιο το τραγικό περιστατικό, λέγοντας ότι ήταν μια «κακιά στιγμή», μια άτυχη συγκυρία που θα μπορούσε να συμβεί σε οποιονδήποτε. Θύμισε ότι η οικογένεια ήταν πενταμελής –πατέρας, μητέρα, δύο μεγαλύτερα παιδιά 14 και 12 ετών και ο μικρός Λίο– και περιέγραψε πώς, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, την ώρα που οι γονείς μετέφεραν ψώνια και ξύλα, το παιδί ξέφυγε από την προσοχή τους. Υπογράμμισε ότι το συγκεκριμένο σκυλί ήταν δεμένο μακριά και το παιδί δεν πλησίαζε ποτέ, ωστόσο το μοιραίο δεν αποφεύχθηκε.

Η κα. Πέττα εξήγησε ότι η οικογένεια αυτή –μαζί με τη γιαγιά Τζουζούντιθ, όπως ανέφερε– εδώ και χρόνια μαζεύει αδέσποτα και κακοποιημένα ζώα, από σκυλιά μέχρι γουρούνια, κατσίκες, αγελάδες, άλογα, ακόμα και φίδια. Όπως είπε, πρόκειται για πραγματικά φιλόζωους ανθρώπους, που στερούνται τα βασικά για τα τρία παιδιά τους, ώστε να μπορούν να ταΐζουν, να περιθάλπουν και να σώζουν ζώα τα οποία άλλοι εγκατέλειψαν. Επισήμανε πως δεν είναι δυνατόν η πολιτεία να μεταθέτει την ευθύνη της διαχείρισης των αδέσποτων σε λίγους ιδιώτες, οι οποίοι συχνά αντιμετωπίζονται ειρωνικά ως… «γραφικοί».

Ιδιαίτερα αιχμηρή ήταν για τη στάση του Δήμου Ζακύνθου, σχολιάζοντας την πρόσφατη δήλωση του δημάρχου ότι υπάρχουν μόλις 30–40 θέσεις φιλοξενίας αδέσποτων. Η κα. Πέττα είπε ότι «δεν μπορεί σε ένα νησί με περίπου 3.000 αδέσποτα να μιλάει ο Δήμαρχος ότι ο Δήμος μπορεί να φτιάξει καταφύγιο για 30-40 θέσεις. Ο Δήμος έχει χωράφια και μπορεί να φτιάξει πιο πολλές θέσεις», χαρακτηρίζοντας τον αριθμό «γελοίο» σε σχέση με το μέγεθος του προβλήματος. Υπενθύμισε ότι η ίδια, ως απλή ιδιώτης, κατάφερε με δικά της χρήματα και χωρίς καμία βοήθεια να δημιουργήσει γύρω στις 50 θέσεις στο ιδιωτικό καταφύγιο που είχε φτιάξει, πληρώνοντας νοίκια, υλικά, τροφές και κτηνιάτρους.

Περιέγραψε με λεπτομέρειες τη δική της διαδρομή 25 χρόνων στον χώρο της φιλοζωίας: από το να ταΐζει και να φροντίζει 40, 50 και 60 ζώα μόνη της, μέχρι τα συνεχή πήγαινε-έλα σε κτηνιάτρους και τις πολλές φορές που βρέθηκε στο νοσοκομείο από δαγκώματα την ώρα που χώριζε σκυλιά που τσακώνονταν για το φαγητό.

Όπως είπε, όλα αυτά δεν έγιναν ποτέ με σκοπό το κέρδος, αντίθετα την «κατέστρεψαν οικονομικά και σωματικά». Παρ’ όλα αυτά, δεν έλειψαν οι συκοφαντίες ότι «έκανε περιουσία από τα ζώα», τις οποίες αντιμετώπισε ακόμη και με την πρόταση σε έναν επικριτή της «να μπει μέσα στο καταφύγιο, να πάρει τα ζώα και να… τα πουλήσει», όπως είπε χαρακτηριστικά.

Στο θέμα των δημοτικών υποδομών για τα ζώα, η κα. Πέττα κατήγγειλε ότι «δεν υπάρχουν δομές, δεν υπάρχει έλεγχος, δεν βοηθάνε στις στειρώσεις, δεν βοηθάνε στην τροφή» και πρόσθεσε ότι, όσο κι αν στολίζεται όμορφα η πόλη τα Χριστούγεννα, δεν μπορεί να παραμένει στο περιθώριο ένα τόσο σοβαρό ζήτημα. Αναφέρθηκε και στις ταΐστρες που τοποθέτησε ο Δήμος, σημειώνοντας ότι όσες έχει δει είναι παρατημένες, γεμάτες σκουπίδια, αποτσίγαρα και χαρτάκια, χωρίς ουσιαστική φροντίδα και επανατροφοδότηση.

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε και στη συνεργασία Δήμου και κτηνιάτρων. Όπως εκτίμησε, κάτι δεν πάει καλά στη συνεννόηση, ίσως λόγω καθυστερήσεων στις πληρωμές, γι’ αυτό και –όπως είπε– είναι αδιανόητο να δηλώνεται ότι «δεν βρίσκεται κτηνίατρος» για να συνεργαστεί με τον Δήμο. Σημείωσε ότι συνεργάζεται με κτηνιάτρους εδώ και χρόνια και γνωρίζει πως, όταν υπάρχει σοβαρή οργάνωση και συνέπεια, λύσεις μπορούν να βρεθούν.

Ιδιαίτερα ανησυχητική χαρακτήρισε την κατάσταση με κάποια «δύσκολα» ζώα, όπως δύο ροντβάιλερ που –σύμφωνα με όσα περιέγραψε– ζουν σε ακατάλληλες συνθήκες, με τους ανθρώπους να τους πετούν φαγητό απ’ έξω επειδή αδυνατούν να τα διαχειριστούν. Τόνισε ότι τέτοια ζώα πρέπει να μεταφέρονται άμεσα σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους, με ξεχωριστά κλουβιά και κατάλληλη φροντίδα, κάτι που σήμερα δεν είναι εφικτό, γιατί ούτε ο Δήμος ούτε οι ιδιώτες έχουν τη δυνατότητα να τα αναλάβουν.

Για το σκυλί που επιτέθηκε στον μικρό Λίο, η κα. Πέττα ήταν σαφής: η οικογένεια δεν το πήρε για «χόμπι» ή για κυνομαχίες, αλλά για να το σώσει, γιατί –όπως της είπαν– κάποιοι ήθελαν να το σκοτώσουν. Όταν ο Δήμος και οι ιδιώτες δεν είχαν χώρο να το φιλοξενήσουν, η οικογένεια αποφάσισε να το πάρει στο δικό της χώρο, προσπαθώντας να το προστατέψει, παρά τον κίνδυνο. Έκανε επίσης ξεκάθαρο ότι «δεν φταίει η ράτσα», ότι όλα τα σκυλιά μπορούν να είναι καλά όταν εκπαιδεύονται σωστά και ότι το πραγματικό πρόβλημα βρίσκεται σε όσους τα αγριεύουν, τα εγκαταλείπουν και τα αφήνουν στους δρόμους.

Κλείνοντας, η κα. Πέττα απηύθυνε έκκληση προς τον Δήμαρχο και τις αρμόδιες αρχές να προχωρήσουν άμεσα στη δημιουργία οργανωμένου δημοτικού καταφυγίου με επαρκείς θέσεις –σίγουρα πολύ περισσότερες από τις 30-40 που ακούστηκαν– και με ειδική μέριμνα για τα προβληματικά και επικίνδυνα ζώα. Πρότεινε μάλιστα ο νέος αυτός χώρος να δημιουργηθεί «προς τιμήν του μικρού παιδιού», ώστε η τραγωδία να γίνει αφορμή για μια ουσιαστική αλλαγή, που θα προστατεύει και τα ζώα και τους ανθρώπους. Όπως υπογράμμισε, δεν είναι δυνατόν το βάρος να πέφτει πια μόνο στους ώμους λίγων ιδιωτών – ήρθε η ώρα η πολιτεία και ο Δήμος να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν.