«Η Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών είναι ελληνική συμφωνική ορχήστρα με έδρα τον Άλιμο και ιδρύθηκε το Νοέμβριο του 2016, με κύριο στόχο της να ερμηνεύει, να ηχογραφεί και εν γένει να προβάλλει την έντεχνη μουσική που δημιουργήθηκε και καλλιεργήθηκε εντός ή εκτός των ελληνικών συνόρων από Έλληνες ή ελληνικής καταγωγής συνθέτες.

Αποτελεί δημιουργία ιδιωτικής πρωτοβουλίας και έχει ήδη διαγράψει μια σημαντική διαδρομή στο ελληνικό καλλιτεχνικό στερέωμα. Στις συναυλίες της περιλαμβάνεται κατά κανόνα τουλάχιστον ένα ελληνικό έργο, όπως και έργα του διεθνούς ρεπερτορίου που, παρόλη την αξία τους είναι ελάχιστα γνωστά στο ελληνικό κοινό.

Πρόεδρος της ορχήστρας είναι ο Νίκος Μαλιάρας, καθηγητής Ιστορικής Μουσικολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, και καλλιτεχνικός διευθυντής ο αρχιμουσικός Βύρων Φιδετζής. Έδρα της ορχήστρας είναι ο Χώρος Τέχνης και Πολιτισμού «Άρτεμις».

Εγώ είμαι μέλος της συγκεκριμένης Ορχήστρας και συμμετέχω ως πρώτη τρομπέτα, ως κορυφαίος.

Το κράτος απέχει από τη στήριξη αυτής της προσπάθειας. Στο εξωτερικό είναι πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Ο κύριος Μαλιάρας έχει τα εκπαιδευτήρια και συντηρεί οικονομικά την ορχήστρα, που αποτελείται από 47 μόνιμα μέλη και πολλές φορές όταν χρειάζεται γίνονται προσθήκες κι άλλων μουσικών.

Αγαπάω το νησί μου και στο παρελθόν προσπάθησα να έρθει η Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών στη Ζάκυνθο. Πέφταμε όμως στο κενό! Επιθυμία μου ήταν να παρουσιάσουμε έργα του Παύλου Καρρέρ. Μοναδική εξαίρεση ο κύριος Στασινόπουλος όταν ήταν χωρικός Αντιπεριφερειάρχης και ο Αντιδήμαρχος Άγγελος Σεβαστιάδης, ο οποίος όμως έμεινε πολύ μικρό διάστημα στη θέση αυτή.

Πρόλαβα τον αείμνηστο Κώστα Σαμσαρέλλο και στη συνέχεια δάσκαλος μου στη Φιλαρμονική του Δήμου Ζακυνθίων ήταν ο αείμνηστος, Νίκος Ταπίνης. Θυμάμαι πως περιμέναμε με ανυπομονησία τις πρόβες και η ενασχόλησή μας με τη μουσική ήταν η απολύτη χαρά.

Έχουν δυσκολέψει αρκετά τα πράγματα για τους μουσικούς. Εμείς ζήσαμε σε καλύτερες εποχές. Τώρα το μεροκάματο βγαίνει πιο δύσκολα και είναι μειωμένο. Γίνεται πολλή καλή δουλειά στο Μουσικό Γυμνάσιο Ζακύνθου και υπάρχει φυτώριο. Στο νησί έχουμε πολύ καλά σχήματα στον πολιτισμό και το ταλέντο είναι πηγαίο.

Την ενασχόλησή μου με τη μουσική την οφείλω στον πατέρα μου, ο οποίος ήταν τρομπετίστας και στο σπίτι μας έπαιζε όπερα. Τον ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου…».