«Υπήρχε ένας χώρος ακτής, που βρίσκεται στο σημείο που είναι το παλιό γήπεδο του Τσιλιβί, στο οποίο πηγαίναμε για μπάνιο πολλοί Ζακυνθινοί που διαμένουμε στο Σαρακηνάδο, αλλά και σε όμορες περιοχές.

Ξαφνικά εδώ και 20 ημέρες περίπου έχουν τοποθετηθεί ομπρέλες και ξαπλώστρες από ιδιώτες, με συνέπεια εμείς να μην μπορούμε πλέον να απολαύσουμε τη θάλασσα και ουσιαστικά να μην υπάρχει δυνατότητα πρόσβασης σε αυτή.

Για όλα αυτά που συμβαίνουν φταίει το κράτος και θα το εξηγήσω. Το 2004 ήμουν Αντιδήμαρχος Αρκαδίων επί Δημαρχίας, Μάκη Δρογγίτη. Τότε μηχανικός του Δήμου με σύμβαση ήταν ο σημερινός πρόεδρος της ΔΕΥΑΖ, κ. Διονύσης Τουρκάκης.

Με τη δική του βοήθεια ζητήσαμε από το Υπουργείο Οικονομικών να μας παραχωρήσει τον παλαιό αιγιαλό για 99 χρόνια στο Δήμο. Μάλιστα ο κ. Τουρκάκης είχε ανέβει στην Αθήνα γι αυτόν τον σκοπό.

Το Υπουργείο μας είπε ότι πρέπει να κάνουμε μια μελέτη. Πράγματι αυτή έγινε και προέβλεπε παιδικές χαρές, γηπεδα τένις και γκόλφ, αλλά και χώρο μπροστά στη θάλασσα για όλους.

Δυστυχώς, το Υπουργείο δεν μας απάντησε ποτέ στο αίτημά μας και το μόνο που μας είπε είναι ότι υπάρχουν τρεις ενστάσεις από ιδιώτες. Δηλαδή, το κράτος υποστήριξε τα συμφέροντα των ιδιωτών και όχι του τότε Δήμου Αρκαδίων, ενώ το ίδιο ακριβώς κάνει τώρα το ΤΑΙΠΕΔ. Στην παραλία του Τσιλιβί έχει μείνει κενό μόνο ένα μικρό κομμάτι που είναι δεν είναι 9 μέτρα.

Είχε έρθει προχθές ένας τοπογράφος και απ’ ότι κατάλαβα ο παλαιός αιγιαλός πήγε 8 περίπου μέτρα προς τη θάλασσα. Ιδιώτης που δεν είναι από τη Ζάκυνθο έχει βάλει ομπρέλες και εμείς πρέπει να πάμε αλλού. Να φύγουμε από τη Ζάκυνθο, γιατί έχουμε γίνει ξένοι στον τόπο μας…».