«Η εφαρμογή της πρώτης φάσης της κυκλοφοριακής μελέτης δεν έχει αλλάξει κάτι στην καθημερινότητα των συμπολιτών μας, αφού το κυκλοφοριακό πρόβλημα παραμένει και χώροι στάθμευσης δεν υπάρχουν. Δυστυχώς, ξεκινήσαμε ανάποδα πάλι.

Προκύπτουν κάποιοι προβληματισμοί: Α) Τι θα γίνει σε περίπτωση σεισμού και πυρκαγιάς, ιδίως σε ώρες αιχμής. Β) Κάποιοι συμπολίτες μας συμφωνούν να κλείνει η Αλ. Ρώμα το καλοκαίρι, όχι όμως τον χειμώνα, διότι ο κόσμος δεν περπατά.

Από επιστημονικής πλευράς, η πόλη μας έχει μια ιδιομορφία και αυτό που θα σας πω δεν συμβαίνει σε άλλο μέρος της Ελλάδος. Δεν μπορεί να επεκταθεί ούτε προς τη θάλασσα ούτε προς το βουνό. Αυτό μπορεί να σας το επιβεβαιώσει κι ένας μηχανικός από το ΤΕΕ.

Από τη στιγμή που εφαρμόζεται η κυκλοφοριακή μελέτη θα δούμε πως θα πάνε τα πράγματα το επόμενο διάστημα, όμως είναι βέβαιο πως θα χρειαστούν διορθωτικές παρεμβάσεις.

Όταν πηγαίνουμε σε άλλες πόλεις, περπατάμε 5 και 10 χιλιόμετρα, αφήνοντας τα οχήματά μας σε μακρινά πάρκινγκ. Είμαστε σε διακοπές και δεν μας νοιάζει. Στη Ζάκυνθο όμως, έχουμε την πίεση της καθημερινότητας να τα προλάβουμε όλα και να φτάσουμε εγκαίρως στην εργασία μας.

Επίσης, θα σας πω ότι χρειάζεται να βρεθεί μια λύση και για τη στάθμευση των οχημάτων των μόνιμων κατοίκων στην πόλη, διότι ακόμη και τον χειμώνα δυσκολευόμαστε να βρούμε πάρκινγκ.

Ακόμη όμως και όταν βρίσκουμε να αφήσουμε κάπου το αυτοκίνητό μας, την επόμενη μέρα το βρίσκουμε με γρατζουνιές, διότι η Αστυνομία και η Δημοτική Αστυνομία δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους και δεν γράφουν όσους διπλοπαρκάρουν.

Σε ό,τι έχει να κάνει με την προσαγωγή μου στο Τμήμα για την εξακρίβωση των στοιχείων μου, τα γεγονότα έχουν ως εξής: Υπάρχει ένας χώρος πίσω στη μαρίνα, όπου γίνονται επισκευές σε σκάφη.

Υπό το φως της ημέρας λοιπόν, και όχι το βράδυ, κάτι αντίστοιχο έκανα κι εγώ στο δικό μου σκάφος. Ήρθε η Ασφάλεια και οι αστυνομικοί μου ζήτησαν την ταυτότητά μου, την οποία όμως δεν είχα μαζί μου εκείνη τη στιγμή.

Ήταν ευγενικοί, όμως επέδειξαν υπερβάλλοντα ζήλο και με πήγαν στο Τμήμα. Αν μου έκαναν σωματικό έλεγχο ή αν ερευνούσαν το αυτοκίνητό μου δεν θα είχα πρόβλημα.

Τη στιγμή όμως, που έχουμε ναρκωτικά και κλοπές στο νησί μας, δεν θεωρώ πως η Αστυνομία πρέπει να αναλώνεται με τέτοια θέματα και ήταν κάτι που μου έκανε άσχημη εντύπωση, διότι αισθάνθηκα πως είμαι ξένος στον τόπο μου.

Παράλληλα, διαπιστώνω πως ελέγχονται μόνο οι φιλήσυχοι και οι υπόλοιποι που δεν σταματούν καν σε τροχονομικούς ελέγχους είναι στο απυρόβλητο. Πιστεύω πως υπάρχει ένας διαχωρισμός…».