«Τα Λαικά Φροντιστήρια Αλληλεγγύης του Εργατικού Κέντρου Ζακύνθου έχουν γίνει θεσμός, αφού άρχισαν πριν από 11 χρόνια.

Έως σήμερα στηρίξαμε εκατοντάδες μαθητές και συμβάλαμε στη βελτίωση της επίδοσής τους στις μικρότερες τάξεις, αλλά και στην εισαγωγή τους σε ανώτερες σχολές.

Είμασταν από τους πρώτους στη Δυτική Ελλάδα που αρχίσαμε τα φροντιστήρια αλληλεγγύης και απευθυνόμαστε, κυρίως, σε μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου. Όλα αυτά δωρεάν.

Δεν υποστείλαμε τη σημαία για τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών ούτε και στα χρόνια του κορωνοιού, αφού βοηθούσαμε μέσω Διαδικτύου.

Ήδη από τον Σεπτέμβριο γίνονται εγγραφές και οι αιτήσεις συμμετοχής υποβάλλονται στα γραφεία του Εργατικού Κέντρου Ζακύνθου από τις 9 το πρωί έως τη 1 το μεσημέρι.

Πέρυσι φροντιστήρια έγιναν σε 24 παιδιά από 12 καθηγητές της ΕΛΜΕΖ, την οποία και ευχαριστούμε. Φέτος, έχουμε 23 μαθητές, όμως καθημερινά εκδηλώνεται ενδιαφέρον και ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί.

Διδάσκονται μαθήματα, όπως είναι η γλώσσα, τα αρχαία ελληνικά, τα μαθηματικά και η φυσική.

Η επιδείνωση της ζωής του λαού με την ακρίβεια και τους μισθούς που εξανεμίζονται πριν βγει ο μήνας, η αντιλαϊκή πολιτική των Κυβερνήσεων, με τις μεγάλες περικοπές σε Υγεία, Παιδεία, Πολιτισμό και Αθλητισμό, βυθίζει τα πλατιά στρώματα όλο και περισσότερο στη φτώχεια.

Ειδικότερα, η πολύχρονη υποβάθμιση της Δημόσιας Εκπαίδευσης είναι γεγονός. Εκφράζεται με τις χιλιάδες ελλείψεις εκπαιδευτικών, τα τμήματα των 26 και 27 μαθητών, τη συνεχή μείωση της χρηματοδότησης σε όλα τα επίπεδα (λειτουργία και συντήρηση) αλλά και την απουσία δομών υποστήριξης, όπως η Ενισχυτική Διδασκαλία. Δυστυχώς, η γνώση έχει γίνει εμπόρευμα.

Σε αυτές τις συνθήκες, λοιπόν, επιβάλλεται η λειτουργία των Λαϊκών Φροντιστηρίων Αλληλεγγύης, ώστε από τη μια να στηριχτούν οι λαϊκές οικογένειες και από την άλλη να προβληθεί η αξία της αλληλεγγύης στον αγώνα για τη διεκδίκηση όλων όσων ανήκουν στον λαό, μεταξύ αυτών και μιας πραγματικά Σύγχρονης – Δημόσιας – Δωρεάν Παιδείας, ισότιμης για όλα τα παιδιά.

Καλούμε τους γονείς να διεκδικήσουν ενισχυτική διδασκαλία για τα παιδιά τους. Πέρυσι αυτή υλοποιήθηκε μόνο σε δύο σχολεία του νησιού μας. Αυτοί που διοικούν αναλώνονται σε μεγαλοστομίες και οι όποιες προσπάθειές τους είναι για το θεαθήναι.

Αντί το Υπουργείο Παιδείας να ιδρύσει τμήματα ενισχυτικής διδασκαλίας, μας «πλασάρει» το ψηφιακό φροντιστήριο, που δεν είναι τίποτα άλλο από προβολή βίντεο των τριών ή πέντε λεπτών. Δεν υπάρχει η δια ζώσης διδασκαλία και τα παιδιά δεν μπορούν να καταθέσουν τις απορίες τους.

Τα λαϊκά φροντιστήρια γίνονται στο Εργατικό Κέντρο, στα γραφεία του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και στο Κοινοτικό Γραφείο του Αγίου Κήρυκα.

Επισημαίνω πως στη Ζάκυνθο έχουν χαθεί 7.000 ώρες διδασκαλίας, λόγω των εκπαιδευτικών κενών. Αυτή είναι η πραγματικότητα…».