«Κατ’ αρχήν να πω ότι η Αερολέσχη Ζακύνθου είναι πιστοποιημένη εθελοντική ομάδα έρευνας και διάσωσης και συμμετείχαμε στην άσκηση που έκανε η Frontex στο νησί μας.

Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι, γιατί γίναμε σοφότεροι και ήταν μια άσκηση ευρωπαικού επιπέδου. Υπήρξε δράση με ελικόπτερο και με πλωτά μέσα, που ναι μεν μπορούν να διασώσουν περισσότερους μετανάστες, όμως ένα ελικόπτερο έχει καλύτερη οπτική επαφή σε ένα συμβάν.

Το δυσκολότερο σημείο στη Ζάκυνθο είναι στη δυτική πλευρά, στη θαλάσσια περιοχή πίσω από το Ναυάγιο. Ο χρόνος έχει πολύ μεγάλη σημασία και τονίζω πως ένα ελικόπτερο αφού πάρει τις συντεταγμένες από το Λιμεναρχείο μπορεί να φτάσει εκεί πολύ γρήγορα, από πέντε έως οκτώ λεπτά.

Ένα σκάφος όμως, δεν μπορεί να πάει εύκολα εκεί όταν υπάρχει θαλασσοταραχή. Να πω επίσης ότι ένα μεγάλο ελικόπτερο, όπως αυτό της Frontex, δεν μπορεί να κατέβει πολύ χαμηλά για να σώσει μετανάστες, σε αντίθεση με ένα διθέσιο ή τετραθέσιο ελικόπτερο που έχει τη δυνατότητα να πλησιάσει έως και μισό μέτρο πάνω από ένα σκάφος.

Στην άσκηση που έγινε υπήρξε και σενάριο για τη σύλληψη οπλισμένων διακινητών, τους οποίους και εγκλωβίσαμε με το ελικόπτερο στην περιοχή του Βασιλικού.

Συμμετείχαμε έξι μέλη της Αερολέσχης και προσθέτω πως προσπαθούμε να αποκτήσουμε δικό μας αεροσκάφος ή ελικόπτερο. Φέτος, λόγω του ατυχήματος που είχαμε, δεν μπορέσαμε να κάνουμε εναέρια δασοεπιτήρηση.

Η αντιπυρική περίοδος πήγε καλά, όμως δεν σημαίνει πως το ίδιο θα συμβεί και του χρόνου. Σε περίπτωση που αποκτήσουμε αεροσκάφος αυτό θα βρίσκεται στο Επιτάλιο. Εκεί υπάρχει παλιό στρατιωτικό αεροδρόμιο, το οποίο παραχωρήθηκε στην Αερολέσχη Πύργου. Μας έχουν πει ότι μπορούν να μας φιλοξενήσουν για να δείξουν και πτητικό έργο, ωστόσο θα είμαστε ξενιτεμένοι.

Όταν παραχωρήθηκε το αεροδρόμιο της Ζακύνθου στους Γερμανούς, δεν προέβλεψαν στη σύμβαση απολύτως τίποτα για την Αερολέσχη. Κάποιοι υποψήφιοι μας είπαν πως θα μιλήσουν στη Fraport για εμάς, αλλά δεν το βλέπω…».