«Ήρθαμε ξανά στη Ζάκυνθο στα πλαίσια της συνεργασίας που έχουμε αναπτύξει με τις τοπικές Αρχές για τη διάσωση του πλοίου «Παναγιώτης».

Δυστυχώς, δεν υπάρχουν αρκετά δεδομένα, τα οποία χρειαζόμαστε για να συντάξουμε τη μελέτη μας, όμως η προσπάθειά μας αυτή θέλουμε να κατατεθεί πριν το καλοκαίρι.

Καταλαβαίνετε όλοι ότι επί 40 περίπου χρόνια δεν έγιναν πράγματα για το θέμα αυτό και επιχειρούμε να καλύψουμε το κενό.

Για αυτόν το λόγο πέρα από τη μελέτη, την οποία θα παραδώσουμε αφιλοκερδώς, το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο θα αγοράσει και ειδικό εξοπλισμό από τους δικούς του πόρους. Θα τον εγκαταστήσουμε εκεί και θα καταγράφουμε όλα τα στοιχεία που μας ενδιαφέρουν.

Έχουμε έρθει μια ομάδα είκοσι επιστημόνων πολλών και διαφορετικών ειδικοτήτων, της οποίας επικεφαλής είναι ο Πρύτανης του ΕΜΠ και συντονιστής εγώ, για να συλλέξουμε αυτά τα πρωτογενή στοιχεία.

Το μεγάλο στοίχημα για εμάς είναι να σταματήσουμε τη συνεχόμενη και δυσανάλογα μεγάλη φθορά του πλοίου Παναγιώτης. Δεν είναι το ζητούμενο να επιχειρήσουμε να επαναφέρουμε τη μορφή που είχε το πλοίο πριν. Εξάλλου, δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε μια fake εικόνα.

Στην εργαλειοθήκη μας είναι να συντηρηθεί το πλοίο με έναν διακριτό τρόπο, χωρίς να χαθεί η αυθεντικότητά του. Κατανοώ τη βιασύνη, όμως δεν έχουμε να κάνουμε με μια έκθεση ιδεών, αλλά με μια επιστημονική μελέτη.

Μόλις την παραδώσουμε, τότε όλοι οι Ζακυνθινοί θα δουν το Ναυάγιο με άλλα μάτια. Θέλουμε να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση με… τρυφερότητα, σεβόμενοι το περιβάλλον και την ιστορία του τόπου. Δεν είμαστε μάγοι, όμως θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας.

Για να αξιοποιηθεί η μελέτη μας και να βρεθεί η χρηματοδότηση των παρεμβάσεων που θα απαιτηθούν, κυρίαρχο στοιχείο είναι πρώτα να αναδειχθεί ο «νοικοκύρης». Δηλαδή, να ξεκαθαρίσει το ιδιοκτησιακό καθεστώς και να προχωρήσουμε μπροστά…».