«Είχα πάει σε κηδεία στο Μπελούσι και στον γυρισμό μαζί με έναν συνάδελφο μουσικό και τη γυναίκα του περάσαμε από το Τσιλιβί.

Τα τζάμια στο αυτοκίνητο ήταν κλειστά όμως περνούσε δυσοσμία από τα λύματα! Όταν τα ανοίξαμε κόντεψα να λιποθυμήσω από την μπόχα!

Προχθές ακόμη και στο κέντρο της πόλης στην πλατεία Δημοκρατίας, με το που έβρεξε μύριζε πάρα πολύ. Γίναμε ρεζίλι και στους τουρίστες, που έτρωγαν σε παρακείμενο εστιατόριο.

Απορώ πως αντέχουν οι κάτοικοι και οι επιχειρηματίες στον Πλάνο με όσα συμβαίνουν. Κάθε χρόνο περιμένουμε να τελειώσει η τουριστική περίοδος για να φτιάξουμε κάποια πράγματα και δεν γίνεται τίποτα.

Βιολογικό δεν έχουμε, τα λύματα είναι στους δρόμους και το νερό που παίρνουμε είναι σκέτο αλάτι. Δεν κάνει ούτε για να ξαλμυρίσεις μπακαλιάρο! Θεωρώ ότι κανείς δεν θέλει το κακό του τόπου μας από όσους ασχολούνται με τα κοινά. Έφτασα όμως 50 ετών και οι υποσχέσεις που μας δίνουν σε κάθε προεκλογική περίοδο, δυστυχώς δεν υλοποιούνται.

Ακούω συνεχώς για κάποια… αόρατα συμφέροντα που δεν θέλουν να γίνει κάτι. Θεωρώ, όπως σωστά λέτε και εσείς, ότι είναι δικαιολογία. Απλώς δεν διεκδικούν όσα χρειάζεται το νησί μας.

Οι αιρετοί μας πρέπει να συνεννοηθούν και να πάνε όλοι μαζί στην κυβέρνηση για να πάρουν χρήματα. Να ανέβει εκεί και ο κόσμος με πλακάτ. Εξάλλου, το κυβερνητικό κλιμάκιο όταν ήρθε στον τόπο μας μίλησε για 370 εκ. ευρώ, που σταδιακά θα δοθούν στον τόπο μας.

Τι θα γίνει; Πρέπει να αρρωστήσουμε πρώτα; Ζούμε από τον τουρισμό. Όσοι λένε πως δεν τους ενδιαφέρουν οι τουρίστες ενδεχομένως να εργάζονται στο Δημόσιο και να έχουν εξασφαλίσει έναν μισθό βρέξει χιονίσει. Οι υπόλοιποι όμως, αν ο τουρισμός καταστραφεί θα πρέπει να μεταναστεύσουμε, γιατί δεν θα έχουμε πόρους να ζήσουμε.

Οι επισκέπτες μας κάθε φορά που μιλάμε μαζί τους μας λένε ότι το νησί μας είναι πολύ ωραίο, όμως έχει εγκαταλειφθεί.

Πρέπει να πω και το εξής, διότι δεν είναι όλα μαύρα: Κάθε φορά που τηλεφωνώ στον Αγαπητό Βίτσο για διάφορα προβλήματα, τρέχει και καθαρίζει τα φρεάτια. Το ερώτημα όμως είναι γιατί να πνιγόμαστε και να μην μπορούμε να βγούμε από το σπίτι μας όταν κάνει μια μπόρα;

Δεν μιλώ ως πολιτικός και λέω ότι δεν είμαι οπαδός κανενός κόμματος. Κάθε φορά ψάχνω τι να ψηφίσω και δεν στηρίζω ένα κόμμα επειδή το ψήφιζε ο πατέρας μου.

Οι πολιτικοί πρέπει να είναι υπηρέτες του λαού και όταν κάποιος εκλέγεται Βουλευτής, Δήμαρχος και Αντιπεριφερειάρχης, είναι απαραίτητο να ξεχνά ακόμη και την προσωπική του ζωή εάν χρειάζεται.

Η Ζάκυνθος του Σολωμού, του Κάλβου, του Ξενόπουλου, του Λάγιου και του Αρβανιτάκη, είναι παντού γνωστή για τον πολιτισμό της. Θα πω όμως, ότι πολιτισμός είναι να υπάρχει καθαριότητα, να μην τρέχουν τα λύματα στο δρόμο και να έχουμε νερό να πιούμε, διότι όλοι σπαταλάμε πολλά χρήματα στα εμφιαλωμένα.

Ο κόσμος παίρνει χαμηλούς μισθούς και συντάξεις. Πού θα φτάσει αυτή η κατάσταση; Οι σημερινοί διοικούντες της Ζακύνθου πρόσκεινται στην κυβέρνηση. Για ποιον λόγο δεν διεκδικούν τα αυτονόητα; Πως περιμένουν να έρθουν οι ξένοι στο νησί; Αν χαθεί ο τουρισμός θα κλαίμε όλοι με μαύρο δάκρυ.

Όποιος δεν μπορεί να παραιτηθεί! Να αναλάβουν τις τύχες του τόπου άτομα μορφωμένα και καταξιωμένα, που θα διεκδικούν. Δεν μιλάω για εμένα. Τι να πάω να κάνω εγώ; Να τραγουδώ καντάδες στα λύματα;

Αναφέρομαι σε πρόσωπα που δεν θα βλέπουν την πολιτική ως επάγγελμα, αλλά ως πεδίο κοινωνικής προσφοράς και έργου…».