«Ασχολούμαι με τα κοινά από το 1974 και πραγματικά σας λέω πως είναι περισσότερες οι απογοητεύσεις από τις χαρές. Άκουσα και τον πρόεδρο του Πλάνου για τους βανδαλισμούς στο Τσιλιβή και αντιλήφθηκα πως και αυτός έχει κουραστεί να φτιάχνει και κάποιοι να χαλάνε.

Οι περισσότεροι έχουν μάθει να πετάνε στους κάδους απορριμμάτων από κόκκαλα μέχρι και ψόφιες κότες. Αυτό σημαίνει πως τα ποντίκια βρίσκουν τροφή και υπάρχει στο νησί μια υγειονομική βόμβα, που έφερε και θάνατο από λεπτοσπείρωση την προηγούμενη εβδομάδα. Η εταιρεία από τη Θεσσαλονίκη έχει κάνει καλή δουλειά στη μυοκτονία, όμως με την κατάσταση που επικρατεί στο νησί χρειάζεται να υπάρχει συνεχής παρέμβαση.

Από τους 10 κάδους απορριμμάτων στον Άγιο Δημήτριο οι 8 είναι σπασμένοι. Έχουν «γλιτώσει» μόνο δύο που βρίσκονται απέναντι από το σπίτι μου. Έχω μιλήσει για το θέμα με τον Αντιδήμαρχο, κύριο Σπίνο, και περιμένω να λυθεί το πρόβλημα αυτό.

Όταν τα σκουπίδια μαζεύονται με τσάπες και ανοιχτά φορτηγά γίνονται ζημιές στους όχθους των κατοίκων και αυτοί τα βάζουν με τον πρόεδρο, δίχως εγώ να φταίω. Στο χωριό μας λείπει ένα γήπεδο μπάσκετ για να μην υπάρχουν φθορές στην κεντρική πλατεία, ενώ είναι απαραίτητο κι ένα μουράγιο στο σχολείο. Είχαν βγει 20.000 ευρώ για το θέμα αυτό επί θητείας, Παύλου Κολοκοτσά, όμως στην πορεία τα λεφτά χάθηκαν.

Για να γίνει μια παιδική χαρά στο σχολείο μας πρέπει να υπογράψουμε ένορκη βεβαίωση, διότι το διδακτήριο δεν διαθέτει οικοδομική άδεια. Εκφράζω την αγανάκτησή μου για τα αντιπλημμυρικά έργα στην περιοχή που βρίσκεται η μάντρα του Στεριώτη. Ο εργολάβος κύριος Τσίπρας επί τρία χρόνια δεν τα έχει τελειώσει. Δεν μπορώ να… διακονεύω για τα αυτονόητα.

Το θετικό είναι πως μέσα στον Μάρτιο θα αρχίσουν οι εργασίες για τη διαπλάτυνση του δρόμου στον Άγιο Δημήτριο. Ήδη βρίσκομαι σε επαφή με την Εκκλησία, ώστε να απομακρυνθούν και να φυλαχτούν κάποια κινητά πράγματα του Ναού…».