«Το πρώτο μου βιβλίο με τίτλο «Λοιμοκαθαρτήριο» περικλείει 1+40 ποιήματα: Το πρώτο αφορά τον λοιμό των Αθηνών (430-426 π.Χ.) και εστιάζει στην Μύρτιδα, την ανακατασκευασμένη στις μέρες μας μορφή ενός 11χρονου κοριτσιού που πέθανε στον Λοιμό εκείνο και το κρανίο της βρέθηκε στον ομαδικό τάφο του Κεραμεικού, κατά τις εργασίες κατασκευής του μετρό Αθηνών. 

Τα άλλα 40 ποιήματα, όλα δεκάστιχα, με τον τρόπο του διπλού ιαπωνικού tanka αποτελούν τον καθημερινό ποιητικό σχολιασμό του γράψαντος καθ’ όλες εκείνες τις αποφράδες ημέρες της Καραντίνας για την αποφυγή του νέου Λοιμού εκ του Κορονοϊού.

Το δεύτερο βιβλίο με τίτλο «Θηριοδαμαστήριο» είναι ένα πεζογράφημα από τη σειρά των εκδόσεων του Μορφωτικού Κέντρου Λόγου “Αληθώς”, με 48 σελίδες. Το βιβλίο περικλείει 16 μικρά διηγήματα, τα οποία -εξαιτίας του μεγέθους τους- έχουν επικρατήσει να ονομάζονται “νανοδιηγήματα”, γραμμένα από τον Μάρτιο του 2008 έως τον Φεβρουάριο του 2014.

Για μένα η συγγραφή βιβλίων ήταν το αντίδοτό μου στην πανδημία και αντιμετώπισα με αυτόν τον τρόπο την απομόνωση και το κλίμα φόβου που επικρατούσε τότε. Όποιος ενδιαφέρεται να τα προμηθευτεί, μπορεί να πηγαίνει στα βιβλιοπωλεία του Αλοίσιου Πλέσσα και της Μαρίας Κλάδη (Κλαυδιανός).

Δεν θα κάνω βιβλιοπαρουσίαση και εναντιώνομαι κάθε φορά σε μια τέτοια διαδικασία. Ούτε κάνω βιβλιοπαρουσιάσεις, αλλά ποτέ δεν έχω συμμετάσχει σε αυτές. Από τη στιγμή που γράφεις ένα βιβλίο και αυτό εκδίδεται η πορεία του είναι δεδομένη και δεν απαιτείται να κάνεις κάτι παραπάνω. Είναι όπως όταν γεννιέται ένα παιδί, το οποίο ανήκει στον κόσμο…».