«Η κατάσταση είναι δύσκολη, διότι μας παραπέμπουν για δεύτερη φορά στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για το ίδιο ζήτημα, που αφορά τη μη αποκατάσταση του ΧΥΤΑ Σκοπού.

Χωρίς αμφισβήτηση έχουμε δύο θέματα στην παρούσα φάση. Το ένα είναι η περιβαλλοντική ευαισθησία που πρέπει όλοι να επιδείξουμε και το δεύτερο αφορά την ισορροπία της τοπικής μας οικονομίας και αυτό θα το εξηγήσω παρακάτω.

Δυστυχώς, συνεχίσαμε να εναποθέτουμε σκουπίδια στον ΧΥΤΑ μετά το 2015 μέχρι και το 2017. Το 2015 είχε λήξει η άδεια των περιβαλλοντικών όρων. Από το 2017 μέχρι και σήμερα που μιλάμε δεν έγιναν έργα στην περιοχή.

Ως εκ τούτου, τα επιχειρήματα των νομικών συμβούλων του κράτους στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θα είναι περιορισμένα και πενιχρά, διότι το 2014 είχαμε καταδικαστεί.

Υπάρχουν ολιγωρίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και σας λέω ότι εγώ είχα ακούσει εδώ και έξι μήνες πως θα παραπεμφθούμε για δεύτερη φορά. Φαντάζομαι ότι το γνώριζαν αυτό και εκείνοι που κατέχουν θέσεις ευθύνης σε ανώτερο επίπεδο.

Μέχρι το 2021 το περιβαλλοντικό αυτό σκάνδαλο στον Σκοπό αφορούσε το Δήμο, ο οποίος απέτυχε παταγωδώς. Εκείνη τη χρονιά η Πολιτεία αφαίρεσε την αρμοδιότητα από τον Δήμο και την έδωσε στην Περιφέρεια, όταν και δημιουργήθηκε ο περιφερειακός ΦΟΔΣΑ, που παρουσίασε μελέτη αποκατάστασης.

Κανείς όμως δεν γνωρίζει που βρίσκεται αυτή η μελέτη και είναι χαρακτηριστικό ότι τέσσερις διαφορετικές Υπηρεσίες Περιβάλλοντος της Πολιτείας ούτε έχουν απορρίψει, ούτε έχουν εγκρίνει, αλλά ούτε και έχουν ζητήσει να γίνουν τροποποιήσεις ενδεχομένως.

Ο περιφερειακός ΦΟΔΣΑ κάτι επιχείρησε να κάνει στο θέμα αυτό. Δεν υποστηρίζω κανέναν, απλά περιγράφω ενέργειες και μια κατάσταση. Όλα αυτά μπορεί να μην είχαν κάποιο αποτέλεσμα ή να ήταν ανεπαρκή, ωστόσο υπήρξε προσπάθεια.

Θα προσθέσω δε, πως αυτή η μελέτη είναι και το μόνο επιχείρημα που έχουμε να παρουσιάσουμε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Πάλι καλά που υπάρχει.

Τα προηγούμενα χρόνια στο επίσημο σάιτ της Κομισιόν υπήρχε η απειλή με πέναλντι, δηλαδή με επιβολή προστίμου, το οποίο αν επιβληθεί, έχει δύο μορφές: Η πρώτη θα είναι εφάπαξ για την παραβίαση των περιβαλλοντικών όρων που κάναμε τα προηγούμενα έτη- από το 2015, ίσως και παλαιότερα-, ενώ η δεύτερη αφορά την ημερήσια επιβολή προστίμου μέχρι να δοθεί οριστική λύση στο πρόβλημα!

Ξέρετε πως οι όποιες διοικητικές αδυναμίες είναι δικό μας πρόβλημα. Οι παραπομπές στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για ΧΑΔΑ και ΧΥΤΑ είναι πολλές σε όλη την Ελλάδα. Όμως, η δική μας περίπτωση είναι διαφορετική, διότι είναι η πρώτη φορά που μας παραπέμπουν εκ νέου για το ίδιο αδίκημα, για το οποίο όπως ανέφερα και πιο πάνω, καταδικαστήκαμε το 2014. Δυστυχώς, δεν μας είχαν επιβάλλει πρόστιμο, γιατί αν συνέβαινε αυτό ίσως και να είχαμε συνετιστεί!

Εάν αυτό επιβληθεί τώρα, τότε η Πολιτεία θα το μετακυλήσει στο Δήμο της Ζακύνθου, που ευθύνεται για την περιβαλλοντική μόλυνση και θα το πληρώσουν οι κάτοικοι του νησιού!

Καλές οι χαιρετούρες και ο πανηγυρισμός της νίκης σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, όμως η πολιτική έχει διαχείριση κρίσιμων ζητημάτων και χρειάζεται σχέδιο, μέσα από το οποίο θα προκύψουν οι λύσεις.

Θα βάλω και μια άλλη διάσταση στο συγκεκριμένο ζήτημα: Αν οι κάτοικοι του Καλαμακίου αποφασίσουν να διεκδικήσουν αγώγιμα ανταποδοτικά οφέλη για τη μόλυνση της περιοχής τους, θα τινάξουν το Δήμο της Ζακύνθου στον αέρα και με μαθηματική ακρίβεια θα τον οδηγήσουν στη χρεοκοπία, γιατί είναι πολλά τα λεφτά που θα βγουν ως αποζημίωση…».