«Έφτιαξε ο πεθερός μου νόμιμα το σπίτι μας στη Λίμνη Μακρή και πληρώσαμε όλους τους φόρους προς το κράτος. Ως εκ τούτου εκεί είναι η περιουσία μας και κακώς ορισμένοι αφήνουν υπονοούμενα και ρίχνουν ευθύνες σε εμάς. Τυχαίνει να μην είμαστε από το αφάλι της χώρας.

Όλα τα χρόνια που μένω εκεί δεν θυμάμαι ποτέ να έγιναν αντιπλημμυρικά έργα. Από τον καιρό της Μόμας έχουμε να δούμε τσάπα. Αυτό έχει σαν συνέπεια κάθε φορά που βρέχει έντονα να πλημμυρίζουμε, όμως τώρα ζήσαμε τη χειρότερη στιγμή, διότι το νερό μπήκε μέσα στο σπίτι μας. Έχουμε υποστεί τεράστια οικονομική ζημιά, αφού ο οικιακός εξοπλισμός έχει καταστεί άχρηστος.

Οι γονείς μου λόγω αυτής της κατάστασης έπαθαν κρίση πανικού και τα φάρμακά τους παρασύρθηκαν από τα νερά. Έχουμε τραβήξει φωτογραφίες, όμως περιμένουμε τα κλιμάκια να έρθουν και να μας βρουν, να κάνουν αυτοψίες. Κάτι τέτοιο μέχρι και τώρα που μιλάμε δεν έχει γίνει. Φτάνει η κοροϊδία.

Θέλω να ευχαριστήσω όσους μας βοήθησαν. Τον Βουλευτή που μας επισκέφθηκε, τον κύριο Μπάμπη Βυθούλκα που με το τρακτέρ του μας έφερνε ό,τι χρειαζόμασταν, τον κύριο Γιώργο Τσουρουνάκη που μας παραχώρησε μοτέρ για να απομακρύνουμε τα νερά, τον κύριο Στασινόπουλο που προσπάθησε να έρθει στην περιοχή μας αλλά γύρισε πίσω εξαιτίας της πλημμύρας, την πολιτική προστασία του Δήμου, τους φίλους μας από τα χωριά που προσέτρεξαν να μας συνδράμουν και κάθε άλλον συνάνθρωπό μας που μας συμπαραστάθηκε…».