Στο νησί μας βρέθηκε ο διακεκριμένος Έλληνας πρωταθλητής και ολυμπιονίκης της άρσης βαρών, Πύρρος Δήμας προσκεκλημένος της Δόξας Πηγαδακιων που γιόρτασε τα 20 χρόνια παρουσίας στην ποδοσφαιρική οικογένεια του νησιού μας.

Ο τρεις φορές χρυσός ολυμπιονίκης (Βαρκελώνη 1992, Ατλάντα 1996, Σίδνεϊ 2000) και μία φορά χάλκινος ολυμπιονίκης στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής με την Νέα Δημοκρατία και σήμερα το πρωί φιλοξενήθηκε στο στούντιο του ΠΡΙΣΜΑ 90,2 και στην εκπομπή “Καλημέρα Ζάκυνθος” με τον Γιώργο Αναγνωστόπουλο.

“Εγώ με τον Πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη γνωριζόμαστε χρόνια. Τα παιδιά μας ήταν από Α’ Δημοτικού μαζί στο ίδιο σχολείο. Όταν ο Πρωθυπουργός ήρθε επίσκεψη στην Βόρεια Ήπειρο και για πρώτη φορά στη Χειμάρρα βλέπαμε είτε πρωθυπουργό είτε υπουργό είτε γενικώς πολιτικό από την Ελλάδα, σε ένα κομμάτι που επί Χοντζα διωχθηκαμε το 1947, είχα πει ότι θα ερχόμουν ακόμα και με τα πόδια από την άλλη άκρη του κόσμου, αυτή την μέρα γιατί ήταν μεγάλη μέρα για όλους εμάς.

Εκείνη την μέρα είχαν βγει στους δρόμους άπαντες (παππούδες, γιαγιάδες κλπ) και φώναζαν όλοι μαζί “Ελλάς, Ελλάς σκέπασε και μας”. Δακρυσαμε όλοι εκείνη την μέρα. Ήταν σαν λύτρωση για όλους μας.

Η πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη ήρθε πολύ μετά από την επίσκεψη του, και γνωρίζοντας ότι η Αλβανία είναι υπό ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να υπάρχει και μία φωνή που να εκφράζει αυτούς τους ανθρώπους και θεωρώ ότι είναι μεγάλη τιμητική πρόταση αυτή από τον πρωθυπουργό. Πρέπει οι συμπατριώτες μου να έχουν μία φωνή στην Ευρωβουλή, όπως και στην Ελληνική Βουλή θα πρέπει να έχουμε πολλές φωνές, όχι μόνο μία. Ελπίζω να το πετύχουμε στην πορεία.

Θεωρώ ότι είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος για να έχουν οι συμπατριώτες μου μία φωνή, έτσι ώστε να κάνουν καλύτερη τη ζωή τους εκεί. Θεωρώ ότι είμαι ένας άνθρωπος του αθλητισμού, αυτό εκφράζω και σίγουρα αυτά που με ενδιαφέρουν είναι και ο αθλητισμός και η παιδεία και ο πολιτισμός και η κλιματική αλλαγή. Είμαι πατέρας πέντε (5) παιδιών και με ενδιαφέρει το μέλλον όλων των νέων μας.

Ακόμα για βία στα σχολεία (εντός και εκτός). Φυσικά υπάρχει βία στα σχολεία αφού από το 2008 και μετά περιορίσαμε τα κονδύλια στον αθλητισμό, μειώσαμε (έως το μηδέν) τα κονδύλια για τα αθλητικά σωματεία, μειώσαμε ώρες γυμναστικής, κλείσαμε τα αθλητικά σχολεία, είχαμε και δύο χρόνια covid. Ότι σπείρεις θερίζεις. Αυτά θερίζουμε τώρα. Και για να λέμε και αλήθειες, από το 2019 και μετά ο κ. Αυγενακης και μετά ο κ. Βρούτσης έχουν δώσει περισσότερα λεφτά στον αθλητισμό, αλλά δεν φτάνουν. Θέλουμε κι άλλα.

Τα παιδιά πρέπει να εκτονώνονται. Μέσω του αθλητισμού μπορούμε να τα εκπαιδεύσουμε για να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι και να σέβονται τον εαυτό τους αλλά και τον διπλανό τους.

Πιστεύω ότι ο μόνος δρόμος για την σωτηρία είναι ο αθλητισμός. Συμφωνώ ότι θα πρέπει να υπάρχουν ομιλίες για το bulling. Πρώτα όμως εκπαιδεύουμε τα παιδιά μας, εκτονωνουμε τα παιδιά μας, μέσω του αθλητισμού.

Εισπράττω καθημερινά πολλή αγάπη και αναγνώριση από τον κόσμο όπου κι αν έχω πάει, το τελευταίο διάστημα, ανά την Ελλάδα. Αυτό που βλέπω είναι ότι ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται για την Ευρωβουλή. Δεν ξέρουν καν πότε είναι οι Ευρωεκλογές. Και δεν έχουν καταλάβει οι Έλληνες ότι στην Ευρωβουλή παίρνονται οι μεγαλύτερες αποφάσεις. Αυτά που ψηφίζει η Ελληνική Βουλή, το 80% οι αποφάσεις παίρνονται στην Ευρωβουλή και θα πρέπει ο κάθε Έλληνας πατριώτης να σκεφτεί πολύ σοβαρά ότι θα πρέπει να στείλουμε στην Ευρωβουλή ανθρώπους άξιους, στον τομέα του καθενός.

Εγώ προσωπικά έμαθα από τον αθλητισμό να αγωνίζομαι και να παλεύω, αλλά δεν σταμάτησα εκεί. Τελείωσα το 2010 την Παιδαγωγική Αθηνών, είμαι Αντιπρόεδρος στην Παγκόσμια Ομοσπονδία Άρσης Βαρών, τα τελευταία επτά χρόνια εργάζομαι στην Αμερικανική Ομοσπονδία ως τεχνικός διευθυντής και Εθνικός προπονητής. Δεν σταμάτησα να παλεύω και να αγωνίζομαι και γι αυτό ζητάω την ψήφο του Ελληνικού λαού.

Κανένας μόνος του δεν μπορεί και όλοι μαζί μπορούμε. Στην Ευρωβουλή υπάρχουν συμμαχίες. Η Ελληνική ομάδα που θα πάει εκεί (21 Ευρωβουλευτές) θα πρέπει να είναι αντάξια και να παλέψει για το καλό της Ελλάδας.

Κλείνοντας, να πω ότι βρέθηκα για πρώτη φορά στη Ζάκυνθο και πέρασα (έστω για λίγο) πολύ καλά και αυτό το οφείλω στον Ανδρέα Γκούσκο και στο σωματείο της Δόξας Πηγαδακιων που μου έκαναν την τιμή να με καλέσουν σε αυτή την όμορφη εκδήλωση.

Είναι σημαντικό άνθρωποι σαν τον Ανδρέα (σ.σ. Γκούσκο) και όλο του διοικητικό συμβούλιο να προσπαθούν να κρατήσουν τα παιδιά μέσα στον χώρο του αθλητισμού και τους αξίζουν πολλά μπράβο.

Τέλος γνώρισα πολλούς βορειοηπειρώτες που ζουν στο νησί και χάρηκα πάρα πολύ. Ένιωσα τόση αγάπη και σεβασμό και τους τα ανταποδίδω κι εγώ”.