«Εδώ και τρία χρόνια οι ναυτικοί πράκτορες έχουμε σειρά επαφών και είμαστε ικανοποιημένοι από το Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, διότι σταδιακά δίνονται λύσεις σε βασικά προβλήματα.

Φέτος η Ζάκυνθος θα έχει λιγότερα κρουαζιερόπλοια συγκριτικά με πέρυσι και αυτό οφείλεται σε εμπορικά θέματα. Το νησί μας είναι ανάμεσα στην Αρχαία Ολυμπία (Κατάκολο) και στην Κεφαλονιά. Είναι δύο περιοχές που διαθέτουν τις κατάλληλες υποδομές για την πρόσδεση και τον ελλιμενισμό τους, ενώ το νησί μας στο θέμα αυτό δυστυχώς υπολείπεται.

Σε εμάς έρχονται όταν δεν υπάρχουν ελεύθερες θέσεις στις προαναφερόμενες περιοχές και αποτελούμε έναν σταθμό ουσιαστικά. Οι εταιρείες που αντιπροσωπεύω εγώ πλήρωσαν στους καβοδέτες ό,τι ζήτησαν και δεν είχαμε κανένα θέμα.

Το πρόβλημα εντοπίζεται με τους φορτοεκφορτωτές και ζητήσαμε στη συνάντηση με τον υπουργό, κ. Ιωάννη Παππά, να εξαιρεθούν από αυτή τη διαδικασία όσα σκάφη είναι μέχρι 24 μέτρα και ουσιαστικά να τα δένουν οι καπετάνιοι.

Πάνω από τα 24 μέτρα η πρόσδεση είναι υποχρεωτική. Στις μαρίνες η καβοδεσία έχει εξαιρεθεί. Αν εμείς είχαμε μαρίνα, οι καβοδέτες δεν θα μπορούσαν να δουλέψουν. Επί υπουργίας Κουρουμπλή μόνο οι «παντόφλες» εξαιρέθηκαν από την πρόσδεση και δόθηκε το δικαίωμα της διαπραγμάτευσης στους φορτοεκφορτωτές. Θέλω να τονίσω πως εμείς οι ναυτικοί πράκτορες δεν είμαστε απέναντι στους καβοδέτες, γιατί ό,τι ζητούν είναι νόμιμο και το προβλέπει η νομοθεσία.

Αυτό όμως που ζητάμε από το Υπουργείο είναι να επικρατούν οι ίδιες τιμές σε όλα τα ελληνικά λιμάνια. Αν, επί παραδείγματι, χρειάζεται 60 ευρώ στην Κεφαλονιά και στη Ζάκυνθο για την καβοδεσία, το ίδιο να ισχύει στη Ρόδο και στην Κρήτη και όχι οι εταιρείες να πληρώνουν 150 και 200 ευρώ για το λύσιμο και το δέσιμο.

Με τα γιωτ η Ζάκυνθος θα πάει καλύτερα φέτος, όμως θα πρέπει να ολοκληρωθούν οι εργασίες στον Ισθμό της Κορίνθου και να ανοίξει. Να προσθέσω πως η συνεργασία με τα Λιμεναρχεία όλης της Ελλάδας είναι άψογη.

Τέλος, με τον Υπουργό συζητήσαμε και τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν κατά την εφαρμογή του Τ.Ε.Π.Α.Δ.Α.Χ. (PLUS), κυρίως στα ξύλινα τουριστικά σκάφη σημαίας Τουρκίας (γκιουλέτες) με συνέπεια την ακύρωση των προσεγγίσεων των σκαφών αυτών σε νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και κυρίως των Δωδεκανήσων.

Ήταν ενήμερος για το ζήτημα με τις γκιουλέτες και είπε ότι παρόλο που η θέσπιση του τέλους ήταν απαραίτητη, γιατί μέχρι τώρα τα έσοδα για το κράτος ήταν σχεδόν ανύπαρκτα από τη δραστηριοποίηση των σκαφών αυτών, θα πρέπει να επανεξεταστεί το ύψος του τέλους, ώστε να μην αποτελεί εμπόδιο στα σκάφη να καταπλέουν στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, για τα οποία αποτελούν ένα σημαντικό παράγοντα οικονομικής ανάπτυξης…».