«Κατ’ αρχήν να πω ότι ο σκοπός για τον οποίο ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, εξήγγειλε την αύξηση του τέλους διανυκτέρευσης σε τετράστερα και πεντάστερα καταλύματα είναι ιερός, διότι τα χρήματα αυτά θα χρησιμοποιηθούν για την αποζημίωση των πληγέντων από τις φυσικές καταστροφές.

Όμως, πρέπει να καταλάβουν πως ο τουρισμός δεν αντέχει στα πλαίσια του ανταγωνισμού και της οικονομικής στάθμης των πελατών.

Ο μέσος όρος της κατά κεφαλήν δαπάνης στην Πορτογαλία, που είναι μια χώρα σαν την Ελλάδα, ανέρχεται στα 1.600 ευρώ ανά εβδομάδα. Αυτό μεταφράζεται σε 11 εκ. τουρίστες και σε έσοδα 18 δις ευρώ.

Αντιστοίχως, στην Ελλάδα το 2019, που ήταν η τελευταία χρόνια προ του Covid, είχαμε 32 εκ. επισκέπτες και έσοδα 18 δις ευρώ. Δηλαδή ο κάθε πελάτης διαθέτει, κατά μέσο όρο, 600 με 650 ευρώ την εβδομάδα. Ο τζίρος αυτός διαμοιράζεται σε όλα τα καταλύματα.

Ο μέσος όρος ενοικίασης ενός καταλύματος στη χώρα μας είναι 35 με 40 ευρώ. Τώρα που τους ζητάμε το τέλος διανυκτέρευσης να πάει στα 7 ευρώ, αντιλαμβάνεστε πως ο πελάτης θα κληθεί να πληρώσει μια μεγάλη αύξηση.

Εδώ και χρόνια ζητάμε να εφαρμοστούν συγκεκριμένες πολιτικές για την προστασία του τουρισμού με τη δημιουργία εθνικού αερομεταφορέα που θα φέρνει τουρίστες, για να μπορέσουμε να εκτοπίσουμε τους τουρ οπερέιτορς.

Δυστυχώς, δεν υπάρχει εθνική πολιτική για να καταργηθούν οι μεσάζοντες. Τα ίδια γίνονται και στα αγροτικά προϊόντα. Η ντομάτα πωλείται 0,80 ευρώ στο χωράφι και μέχρι να φτάσει στην Αθήνα ο καταναλωτής την αγοράζει με 4.20 ευρώ το κιλό.

Ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε πως είναι υποχρεωτική η ασφάλιση των ακινήτων για τις φυσικές καταστροφές, όμως δεν βλέπω να γίνεται το ίδιο και για τα συμβόλαια που υπογράφουμε οι επιχειρηματίες του τουρισμού με τις εταιρείες.

Τα τελευταία 28 χρόνια έχω ζήσει 8 χρεοκοπίες εταιρειών. Άφησαν πίσω τους μεγάλες οφειλές προς εμάς και τρέχαμε στα δικαστήρια του εξωτερικού για να βρούμε το δίκιο μας, κάτι φυσικά που δεν συνέβη.

Περνώντας στην φέρουσα ικανότητα, θέλω να πω ότι το νησί μας είναι μια βάρκα κι αν το φορτίο περάσει την ίσαλο γραμμή, θα βουλιάξει.

Χρειάζεται στον τόπο μας να διαχειριστούμε σωστά τους φυσικούς πόρους, όπως το νερό, και να βρεθούν λύσεις για τα σκουπίδια και τα λύματα.

Υπάρχουν στο νησί 38.000 ξενοδοχειακές κλίνες, όμως καθημερινά στη Ζάκυνθο διαμένουν πάνω από 110.000 τουρίστες. Αυτοί οι άνθρωποι δεν κοιμούνται ούτε στα παγκάκια ούτε στα πεζοδρόμια. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν πολλές κλίνες που δεν είναι δηλωμένες στον EOT, ενώ στα δωμάτια αντί για δύο ανθρώπους κάποιοι βάζουν τέσσερις.

Ουσιαστικά έχουμε έναν αθέμιτο ανταγωνισμό και αυτή η κατάσταση δεν πάει άλλο. Προτείνω να τηρούνται οι περιβαλλοντικές μελέτες και να μη χορηγούνται βεβαιώσεις μαϊμού κάτω από το τραπέζι. Δεν επιτρέπεται να κόβουν το νερό ή να το μειώνουν σε τουριστικές μονάδες που λειτουργούν επί 35 χρόνια για να εξυπηρετήσουν τις καινούριες.

Ο νέος Δήμαρχος έχει δύο επιλογές: Α) Να φτιάξει τις υποδομές για να καλύψει τις ανάγκες του ανθρωπογενούς φορτίου του νησιού και της τουριστικής βιομηχανίας και Β) Να αναστείλει τις βεβαιώσεις για νέες μονάδες, γιατί τα παιδιά μας δεν πρέπει να κολυμπάνε στα λύματα.

Από την πρώτη ημέρα τα είχαμε συζητήσει όλα αυτά όταν εκλέχθηκε ο κ. Αρετάκης, ο οποίος κράτησε και σημειώσεις. Μαζί μας συμφώνησαν προς τιμήν τους και οι υπηρεσιακοί παράγοντες του Δήμου.

Ωστόσο, ο σημερινός Δήμαρχος δεν έκανε απολύτως τίποτα για τις παράνομες συνδέσεις και τους παράνομους αγωγούς.

Χρειαζόμαστε βιώσιμη ανάπτυξη στον τόπο και πρέπει όλοι να κινηθούμε προς αυτή την κατεύθυνση. Οι απόψεις μου ταιριάζουν περισσότερο με αυτές του υποψήφιου Δημάρχου, κ. Γιώργου Τσουρουνάκη…».