“Δυστυχώς πάλι οι εργασίες στην πλατεία της Μπόχαλης σταμάτησαν από πλευράς του εργολάβου, διότι όπως μου λένε οι εργάτες δεν έχουν πλάκες για να τοποθετήσουν. Εγώ όμως, βλέποντας τις παλέτες, μπορώ να καταλάβω ότι μπορούν να τις εξαντλήσουν και να μικρύνουν τον όγκο της δουλειάς στην πλατεία.

Κάποιοι μας ενημέρωναν πριν από πολύ καιρό ότι το έργο προχωρά και θα ολοκληρωθεί τέλος Ιουνίου. Ναι, αλλά δεν μας έλεγαν ότι το έργο προχωρά με ρυθμό… χελώνας! Το έχω ξαναπεί. Δούλευαν μόλις δύο εργάτες! Ο ένας έφτιαχνε τη λάσπη και ο άλλος τοποθετούσε τις πλάκες.

Οι αυλές των σπιτιών των μόνιμων κατοίκων της Μπόχαλης έχουν μετατραπεί σε σκουπιδότοποι και γι αυτό ευθύνεται ο εργολάβος. Έχουν πετάξει τα σκουπίδια στα πορτονια των σπιτιών και τις πόρτες των επιχειρήσεων. Μπορεί κάποιοι να πιστεύουν ότι είμαι υπερβολικός. Προκαλώ τον καθένα να έρθει μία βόλτα στην Μπόχαλη και να δει με τα μάτια του την τραγική κατάσταση…

Και η πρεμουρα τους ξέρετε ποια ήταν; Είχα φτιάξει με το χώμα που είχαν αφήσει στη θέση πάρκινγκ από τον Ιανουάριο (!) μία ράμπα για να ανεβαίνουν οι επισκέπτες και να έχουν άμεση πρόσβαση στην εκκλησία. Κάποιοι λοιπόν… υπεύθυνοι από τον Δήμο ήρθαν και πήραν τα χώματα από το πάρκινγκ, κίνηση που έπρεπε να προβεί ο εργολάβος, αλλά αυτός μας κοροϊδευε και μας πήγαινε από Πέμπτη σε Πέμπτη. Με πρόφαση την απομάκρυνση των χωμάτων, διέλυσαν και την πρόχειρη ράμπα με αποτέλεσμα οι τουρίστες να κινδυνεύουν με τη ζωή τους, σκαρφαλώνοντας στο τοιχίο για να ανέβουν και να επισκεφθούν την εκκλησία.

Αυτά που γίνονται στην Μπόχαλη δεν γίνονται ούτε στην Ουγκάντα!!!”.