«Αν δεν άντεχα σαν άνθρωπος δεν θα είχα ασχοληθεί με το θέμα των απορριμμάτων. Έλυσα το συγκεκριμένο ζήτημα στην επιχείρησή μου και προσπαθώ αυτό να γίνει και στον τόπο μας.

Όταν οι Ζακυνθινοί βγαίνουν εκτός του νησιού μας και πηγαίνουν σε άλλες περιοχές, είτε εκτός είτε εντός Ελλάδας, θαυμάζουν την καθαριότητα και την εικόνα που δημιουργείται. Αυτό συμβαίνει γιατί εκεί υπάρχει Νόμος.

Στη Ζάκυνθο πρέπει πρώτα ο Δήμος να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις του και να μαζεύει τα σκουπίδια στην ημέρα και στην ώρα που έχει ανακοινώσει και ταυτόχρονα να συμμορφωθούν οι πολίτες και να μην πετάνε, επί παραδείγματι, στρώματα κι άλλα ογκώδη αντικείμενα, γύρω από άδειους κάδους. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε, αλλά δεν είναι εύκολο να αλλάξουν οι κακές νοοτροπίες.

Πάμε αρκετά καλά στην καθαριότητα και δεν είμαι απογοητευμένος. Με στεναχωρεί όμως, η κατάσταση με τα ογκώδη. Έχουμε κακομάθει. Επί σαράντα χρόνια ασελγούμε στο νησί μας εμείς οι ίδιοι. Δεν λύνονται τα προβλήματα με μαγικό ραβδί.

Θα το πολεμήσω όμως και θα αδειοδοτήσουμε χώρο για τα ογκώδη. Η «ρεσεψιόν» της Ζακύνθου που είναι ο χώρος γύρω από το αεροδρόμιο, θα κλείσει. Ευτυχώς που έχουμε τον τεμαχιστή, διότι αν δεν υπήρχε κι αυτός τα σκουπίδια θα είχαν φτάσει από το αεροδρόμιο στην πόλη.

Στην παρούσα φάση έχουμε πάρει 200 νέους κάδους απορριμμάτων και τους μοιράζουμε σε όλες τις περιοχές, ενώ σύντομα θα έχουμε άλλους 50. Βέβαια να πω ότι δεν φτάνουν. Χρειαζόμαστε από 600 έως 800 κάδους, όμως ο Δήμος μας είναι «φτωχός» και δεν μπορεί να καλυφθεί το κόστος.

Η προηγούμενη Δημοτική Αρχή είχε πάρει κάδους και πραγματικά σας λέω ότι δεν τους βρίσκω. Μέχρι και στο χωριό του τέως Δημάρχου, στις Βολίμες, τους ψάχνουμε, όμως αγνοείται η τύχη τους.

Στα αυτοκίνητα δημιουργούνται συνεχώς φθορές. Τα φτιάχνουμε, αλλά χαλάνε ξανά. Δυστυχώς, το 90% του προσωπικού είναι συμβασιούχοι, που σημαίνει ότι δεν είναι εξειδικευμένοι και δεν «χρεώνονται» οχήματα.

Μαζί με τους συναδέλφους, Παύλο Μαλούχο (υπεύθυνος δημοτικών οχημάτων) και Σπύρο Φαραό (Αντιπρόεδρος ΔΕΥΑΖ), πήγαμε στην Attica Green Expo, την πρώτη βιωματική έκθεση στην Ελλάδα.

Την έκθεση αυτή την πληροφορηθήκαμε την τελευταία στιγμή και ταξιδέψαμε με δικό μας όχημα και με δικά μας χρήματα. Δεν θέλουμε παλαμάκια γι αυτό που κάναμε, διότι επιθυμία μας είναι να προσφέρουμε.

Εκεί ενημερωθήκαμε για την υπογειοποίηση των κάδων, τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων αλλά κυρίως της ανακύκλωσης και ανάκτησης υλικών. Δεν τα γνωρίζουμε όλα και κάποια πράγματα πρέπει να τα «σπουδάσουμε», ώστε όταν έρχονται εταιρείες με προτάσεις να απαντάμε εμπεριστατωμένα.

Παράλληλα, ταξιδέψαμε στη Λάρισα όπου παραλάβαμε το επί πενταετίας εγκαταλελειμμένο φορτηγό πλυντήριο κάδων και μετα τις απαραίτητες μηχανολογικές παρεμβάσεις το μεταφέραμε σε εξειδικευμένο μηχανουργείο της Πάτρας για πλήρη υδραυλική εγκατάσταση, ώστε να προσφέρει τις υπηρεσίες πλύσης όλων των κάδων του νησιού μας που από δεκαετίας δεν πλένονται.

Είναι ένα όχημα αξίας 250.000 ευρώ και ο ιδιοκτήτης του συνεργείου όταν μας είδε, είπε ότι μετά από τόσα χρόνια δεν περίμενε πως θα δει κάποιους από τη Ζάκυνθο να του τηλεφωνούν και να ενδιαφέρονται για το μηχάνημα.

Η πεζή καθαριότητα από την άλλη δεν έχει ομαλοποιηθεί στο επίπεδο που θα ήθελα, αν και οι περισσότερες περιοχές έχουν εργαζόμενους και γίνεται πολύ καλή προσπάθεια. Το πρόβλημα αυτό θα επιλυθεί από το πρόγραμμα «55 έως 67 ετών», μέσω του οποίου θα πάρουμε προσωπικό.

Έχουμε πυγμή και όρεξη για να πετύχουμε το καλύτερο σε όλα τα επίπεδα. Η καθαριότητα δεν έχει δικό της ταμείο και για να πάρουμε έστω κι ένα καρφί, χρειάζεται διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσουμε.

Συνεχίζουμε την προσπάθεια, γνωρίζοντας πως για να πετύχουμε τα αποτελέσματα που θέλουμε απαιτείται καλύτερη οργάνωση στη Διεύθυνση Καθαριότητας, η οποία έχει αποκαταστήσει εκατοντάδες χωματερές. Θα τα καταφέρουμε…».