Μετά από δεκατέσσερις μέρες βαρύτατου πένθους για την απώλεια της ζωής από λεπτοσπείρωση του γιου, συζύγου, πατέρα , συγγενή και φίλου πολλών εκ των αναγνωστών σας ως πενθούσα οικογένεια, προσπαθούμε να αποκτήσουμε διαύγεια και να συνειδητοποιήσουμε τους λόγους που ο αγαπημένος μας Θανάσης Κουμουτόπουλος, 57 ετών, απόλυτα υγιής , αποδήμησε εις Κύριο, βυθίζοντας μας στο πένθος μέσα σε δεκαπέντε μόλις ημέρες.

Πρώτα όμως επιθυμούμε δημόσια να ευχαριστήσουμε τους ιατρούς, τους νοσηλευτές και το λοιπό διοικητικό προσωπικό του ΓΝ Ζακύνθου «Άγιος Διονύσιος»,οι οποίοι παρέλαβαν μια ασυμπτωματική επιμόλυνση, την οποία εξέλαβαν αρχικά ως βαρύ εγκεφαλικό (!) και εξάντλησαν κάθε προσπάθεια επαναφοράς του αειμνήστου, με εισαγωγή του στην ΜΕΘ προσπαθώντας να υπερβούν υλική δυνατότητα, με τα πενιχρά μέσα που διαθέτουν εξ αποκλεισμού άλλων ασθενειών. Ως αποτέλεσμα η επιβεβαίωση της διάγνωσης για μόλυνση από λεπτοσπείρα πραγματοποιήθηκε πολύ αργά, στο ιδιωτικό ιατρείο της κυρίας Αδαμίδου, που κατείχε την συγκεκριμένη καλλιέργεια και συγκεκριμένα την 12η (!) ημέρα της Νοσηλείας με δικά μας έξοδα και ο οποίος κατέληξε τρεις μέρες αργότερα. Ήταν όλα πια χαμένα…

Τις μέρες που προηγήθηκαν, αφουγκραζόμαστε όσα ανέφεραν Υγειονομικοί Υπάλληλοι, ο ΕΟΔΥ , ο Τύπος , οι τοπικοί πολιτικοί και αναρωτιόμαστε πόσοι άνθρωποι πρέπει να μολυνθούν και να νοσήσουν και πόσες ζωές θα θρηνήσουμε ακόμα εξαιτίας της ύπαρξης τρωκτικών εντός του αστικού ιστου και κατακλυζόμαστε από θυμό και αγανάκτηση.

Τονιζουμε και σας εφιστούμε την προσοχή : Η μόλυνση ήταν ασυμπτωματική, ο χώρος διαμονής μας καθαρός και ο αποθανών ήταν εξαιρετικά σχολαστικός με την προσωπική του υγιεινή όπως και όλη μας οικογένεια λόγω της πρότερης ενασχόλησης του σε επιτυχημένο κατάστημα ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΎ ΕΝΔΙΑΦΈΡΟΝΤΟΣ.

Όμως, όπως πολλοί θα γνωρίζετε, το να κατοικεί κανείς σε μία τόσο υγειονομικά επιβαρυμένη περιοχή, μολυσμένη θα την χαρακτηρίζαμε, και συγκεκριμένα στην οδό Τεμπονέρα, στην κομβικότατη θέση της πρώτης εισόδου στο νησί μας , όπου υπάρχουν ενίοτε εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα στο οδόστρωμα, και επί μονίμου βάσεως περπατάμε σε επικίνδυνα πεζοδρόμια αιωρούμενοι σε ξεκολλημένες πλάκες, προσπερνάμε εγκαταλελειμμένες κατοικίες με φωλιές αρουραίων σε μέγεθος γάτας, και αδέσποτα κατοικίδια παντού ελευθερα και ανεμβολίαστα, κινούμενοι ξενιστές, βλέπουμε ετοιμόρροπα φωτιστικά δρόμου, ανα πάσα ώρα και στιγμή έτοιμα να μας συντριχουν το κεφάλι και κάδους ξεχειλισμένους και περικυκλωμένους με στίβες αμάζευτων σκουπιδιών, ένα νησί χωματερή, μπροστά μάλιστα και επί τω χείρω στην όχθη του Χειμάρρου Αγίου Γερασίμου – Αγίου Χαραλάμπη. Ενός χειμάρρου που ο μόνος του καθαρισμός είναι η καταστροφή της βλάστησης του και η διάνοιξη των επιχωματώσεων του. Ενός χειμάρρου που δεν ανακυκλώνεται η ροή του , γιατί έχει κλειστή αποφραγή υδτάτων Έχετε δει ποτέ τον Χείμαρρο Καθαρό; Έχει Ψάρια; Φέτος λόγω ανέλπιστης καλοκαιρίας, γνωρίζετε πότε ανανεώθηκε με νερό; Έλαβε κάποιος φορέας τα κατάλληλα μετρα;Έχετε μυρίσει ποτέ την δυσωδια των στάσιμων νερών του ακόμα και τους πρώιμους χειμερινούς μήνες; Μπορείτε να διανοηθείτε να κοιμαστε με αυτήν; Με τα κουνούπια του; Ξέρετε ότι ο βιολογικός καθαρισμός καταλήγει στον χείμαρρο; πότε έγινε εκβάθυνση; πότε καθαρίστηκε τελευταία φορά; το καλοκαίρι σε τί ποσοστό χειροτερεύει η κατάσταση; Ζούμε δίπλα σε μια Υγειονομική βόμβα !

Μόλις πρόσφατα, προ ενός μηνός έσπασε μπροστά από την κατοικία μας ο κεντρικός αγωγός της ΔΕΥΑΖ , δυσχεραίνοντας για μέρες την υφιστάμενη κατάσταση και δοκιμάζοντας την υπομονή μας. Λάσπες, νερά, σκουπίδια, καυσαέριο όλα μια μίξη ενδεχόμενης μόλυνσης και εγκληματικών παραλείψεων. Ποιος καθάρισε τις σκόνες, τις λάσπες;

Την προηγούμενη εβδομάδα πλημμύρισε το μισό νησί. Οι υποδομές και τα έργα γιατί δεν λειτουργούν σε αυτό το νησί; Γιατί το νερό μας έχει την χείριστη ποιότητα; Αυτό από ποιον έχει ελεγχθεί; πότε χλωριώθηκε το νερό μας κύριε Πρόεδρε της ΔΕΥΑΖ ;κύριε Δήμαρχε Ζακύνθου; ; πρίν ή μετά τον θάνατο του αγαπημένου μας;

Ρωτάμε λοιπόν τους υπεύθυνους φορείς:
« Γνωρίζετε αν έγινε συστηματική μυοκτονία και μάλιστα στην κατάλληλη χρονική στιγμή; Έγινε πέρυσι; Πρόπερσι; Το βεβαιώνετε με σφραγίδες και υπόγραφές; Θα αναλάβει κάποιος την ευθύνη , θα έχει κάποιος την ευθιξία να παραιτηθεί; Η περιφέρεια και ο Δήμος Ζακύνθου τί έπραξαν; Ποιες διοικητικές πράξεις εξέδωσαν , πότε και για ποιό σημείο; Περπατήσατε ποτέ στα Πεζοδρόμια της Τεμπονέρα για έλεγχο; Είδατε ζωύφια και τρωκτικά να προσπερνούν φορτηγά, σχολικά λεωφορεία, πελάτες, τουρίστες και γεμάτους κάδους; Αν το θύμα ήταν τουρίστας θα λάμβανε η πολιτεία προληπτικά μέτρα ή θα αρκούσε το θύμα να είχε κάνει προηγουμένως κατάθεση στις τοπικές επιχειρήσεις. Αν το θύμα ήταν παιδάκι ή μαθητής των εγγυτάτων στην κατοικία μας σχολείων , τι θα απαντούσατε;»
Ρητορικά ερωτήματα που μας φέρνουν αντιμέτωπους εκ των υστέρων με το κενό και την αγανάκτηση για την ατέρμονη αδιαφορία των υπευθύνων προσφέροντας τροφή γα σκέψη σε εσας προεκλογικά και στιγματιζοντας την οικογένεια μας προσωπικά για πάντα και ανεπανόρθωτα.

Μας καλύπτει η απάντηση : «ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ» να γίνονται ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ μυοκτονίες;”
Δεν μας καλύπτει η θεωρία σας, δεν μας καλύπτει η ανευθυνότητά σας, δεν μας καλύπτει η άγνοια σας.
Δεν είστε ανίκανοι απλά, είστε επικίνδυνοι και θα είστε από ότι φαίνεται και στο μέλλον. Αποδειχθήκατε εκ του αποτελέσματος ως τέτοιοι. Δεν ζητήσατε δημόσια συγγνώμη ή επιδείξατε ένα ψήγμα αμφιβολίας ή μεταμέλειας. Ψελλίσατε μόνο πως “ίσως θα έπρεπε να γίνεται πιο συχνά μυοκτονία”, αποδεικνύοντας μας αδιαμφισβήτητα ότι δικαίως διαμαρτυρόμαστε για τις κακουργημτικές παραλείψεις σας.

Θα επανέλθουμε σύντομα , με στοιχεία, έγγραφα και αιτήματα για να εμπεδωθεί από όσους είναι υποχρεωμένοι 1. να φροντίζουν την ποιότητα της ζωής μας και 2. να προλαμβάνουν την υγεία μας, πως ο δικός μας αποβιώσας από την δική τους παράλειψη, πρεπει να είναι ο τελευταίος νεκρος από λεπτοσπείρωση μέσα σε αστικό ιστό. .
Το οφέιλουμε στην μνήμη του , ως την τελευταία του παρακαταθήκη και ευχόμαστε κανένας συμπολίτης μας να μην βιώσει τέτοιου είδους απώλεια χωρίς απολογία από τους αρμόδιους φορείς.
Ο άδικος χαμός του Θανάση ας γίνει για το μέλλον ορόσημο αλλάγων για το νησι μας.

Η συμπαράσταση του κόσμου ήταν καταλύτης για να σηκώσουμε ανάστημα.
Σας ευχαριστούμε εκ βαθέων.

Η πενθούσα οικογένεια.