«Κατ’ αρχήν να πω ότι 39 επιστήμονες από ένα σοβαρό Πανεπιστημιακό Ίδρυμα της χώρας, παρουσίασαν πραγματικά μια εμπεριστατωμένη μελέτη με την οποία δίνουν πολλά στοιχεία και το σημαντικότερο είναι πως προτείνουν λύσεις.

Η συγκεκριμένη μελέτη δεν αφορά μόνο το πλοίο «Παναγιώτης», το γνωστό σε όλους «Ναυάγιο», αλλά λένε αυτό που και εμείς σαν «Δύναμη Ελπίδας» έχουμε προτείνει, δηλαδή έναν φορέα που θα συμπεριλάβει όλη την περιοχή.

Το πλοίο μπορεί να προστατευθεί και η πιο ωραία πρόταση είναι η κατασκευή μιας σήραγγας-μουσείου, που θα έχει πρόσβαση από την ξηρά χωρίς να αλλοιώνεται το φυσικό περιβάλλον.

Αισθάνομαι δικαιωμένος με αυτή την πρόταση, διότι όταν είχε αρχίσει η αντιπαράθεση μεταξύ Βολιμών και Αναφωνήτριας για τον δρόμο διαφυγής, είχα πει, και αυτό το γνωρίζει ο πρώην πρόεδρος των Βολιμών, κ. Νίκος Θεοδόσης, να φτιαχτεί ένα μουσείο στη Βολίμα και μάλιστα σας λέω πως υπάρχουν συμπολίτες μας που κατέχουν αντικείμενα από το πλοίο και είναι διατεθειμένοι να τα παραδώσουν! Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε να εξομαλυνθεί η κόντρα.

Το Ναυάγιο έχει, ευτυχώς ή δυστυχώς, έναν μεγάλο μύθο που πρέπει να αναδείξουμε. Το κόστος των 4 εκ. ευρώ που προτείνουν οι επιστήμονες του Πολυτεχνείου, είναι ρεαλιστικό και εφικτό. Σίγουρα δεν είναι τεράστιο.

Είναι πλέον στα χέρια μας σαν κοινωνία να προχωρήσουμε και βέβαια Βουλευτής, Δήμαρχος και Περιφερειάρχης, πρέπει εις το εξής να διεκδικήσουν τη χρηματοδότηση.

Δυστυχώς, δεν έχουμε μπροστά μας πολλά χρονικά περιθώρια. Είναι απαραίτητο να δράσουμε άμεσα και να συσταθεί ο δημοτικός φορέας διαχείρισης, στον οποίο θα είναι μέλη όλοι στη Ζάκυνθο. Αυτό η παράταξή μου το είχε προτείνει και πριν από δύο χρόνια.

Αν είχε γίνει ο δημοτικός φορέας τότε και προχωρούσε και η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, σήμερα θα μπορούσαμε να πάμε στο Υπουργείο και να είμαστε έτοιμοι. Σημαντικό είναι και το ποιος θα αναλάβει να υλοποιήσει τα έργα που προτείνουν οι επιστήμονες.

Δεν διαφωνώ, εφόσον βέβαια αυτό είναι δυνατόν, το Μετσόβειο, που διαθέτει την τεχνογνωσία, να κάνει τα έργα που προβλέπονται. Θα ήταν ευχής έργον να συνέβαινε αυτό. Ειδάλλως, ας τα κάνει το Υπουργείο Οικονομικών.

Σας λέω πως το Υπουργείο Τουρισμού δεν διαθέτει Τεχνικό Τμήμα και αυτό το πρόβλημα το αντιμετωπίσαμε και όταν ήμουν στην Επιτροπή του Ναυαγίου.

Σε ό,τι αφορά την τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, ειλικρινά στεναχωριέμαι για το επίπεδο που υπάρχει. Ο Δήμαρχος αν και αυτή τη φορά ήταν πιο ήπιος, αναφέρθηκε ξανά στην Αντιπολίτευση με επικριτικό τόνο, δημιουργώντας τεχνητή ένταση με το παραμικρό.

Τόσο εγώ, όσο και τα μέλη του συνδυασμού μου, δεν πάμε να κάνουμε καριέρα στο Δήμο, ούτε να ζήσουμε από αυτόν. Θέτουμε ερωτήματα καλοπροαίρετα και ο κ. Στασινόπουλος αρχίζει να φωνάζει και να επιτίθεται.

Ανέφερε πως το Περιφερειακό Συμβούλιο έδειξε ασέβεια που ασχολήθηκε με τον βιολογικό, τη στιγμή που ο ίδιος είχε επιτρέψει στον πρόεδρο της ΔΕΥΑΖ, κ. Τουρκάκη, να συμμετάσχει στη συνεδρίαση. Φάσκει και αντιφάσκει συνεχώς.

Δεν είναι του χαρακτήρα μου να ανεβάζω τους τόνους και προσπαθώ όλη αυτή την κατάσταση να την αντιμετωπίσω με ήπιο τρόπο. Γι αυτόν το λόγο και δεν δέχομαι τον πληθυντικό που χρησιμοποίησε ο πρόεδρος του Κερίου, ότι φταίμε όλοι γι αυτό που συμβαίνει. Θα έπρεπε να απευθυνθεί στον Δήμαρχο που στήριξε στις τελευταίες εκλογές, γιατί εκείνος είναι που φωνασκεί. Εγώ ούτε φωνάζω, αλλά ούτε και χτυπιέμαι.

Είναι απαράδεκτη αυτή η κατάσταση και ευτυχώς που μεταδίδονται ζωντανά οι συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, ώστε οι Ζακυνθινοί να βγάζουν συμπεράσματα.

Για το νερό και τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν, σύμφωνα με τη ΔΕΥΑΖ, τονίζω πως το νησί μας δεν είναι σαν τη Σαντορίνη ή τις Σπέτσες.

Μπορεί να είχαμε χειμώνα με ελάχιστες βροχοπτώσεις, όμως αυτό δεν σημαίνει πως υπάρχει πρόβλημα, δεδομένου ότι το απόθεμα των υπόγειων υδάτων είναι 10 φορές μεγαλύτερο από εκείνο που χρειαζόμαστε.

Το ΙΓΜΕ έχει προτείνει 11 σημεία από τα οποία μπορούμε να έχουμε, μέσω διάνοιξης νέων γεωτρήσεων, νερό που όχι μόνο δεν θα είναι υφάλμυρο, αλλά αντίθετα θα είναι ποιοτικό και μάλιστα σε μεγάλες ποσότητες.

Επίσης, πρέπει να φτιαχτούν μικρά φράγματα συγκράτησης του βρόχινου νερού με μόλις 500.000 ευρώ. Μιλάμε για δύο ή τρία φράγματα.

Το κυριότερο όμως είναι να επισκευαστούν οι βλάβες του δικτύου, ώστε το νερό που αντλούμε από τις γεωτρήσεις να μην χάνεται στις ρεματιές.

Μπορούμε να αλλάξουμε το δίκτυο υδροδότησης με αγωγούς μικρότερης διαμέτρου και να παρέχουμε νερό στον κόσμο επί 24ωρου βάσεως.

Δεν χρειαζόμαστε τη μέθοδο της αφαλάτωσης, διότι αν αυτή γίνει στις γεωτρήσεις και όχι στη θάλασσα, τότε όλες οι γεωτρήσεις μας θα καταστραφούν.

Τέλος, οι παραλιακές πισίνες πρέπει να γεμίζουν με θαλασσινό νερό και να μη γίνεται αλόγιστη χρήση χημικών. Αυτό θα μας δώσει τη δυνατότητα να εξοικονομήσουμε επαρκείς ποσότητες νερού….».